KOMUNIA SAKRAMENTALNA
W Komunii świętej Pan nas uzdrawia, oczyszcza i udziela nam niezbędnych łask.
Dobry Pelikanie, Jezu Panie nasz,
Ty mnie nieczystego w Krwi Swej obmyj z zmaz: Wszak jedna jej kropla tak wielką ma moc, Że całego świata gładzi zbrodni noc. W Najświętszej Eucharystii Pan udziela każdemu człowiekowi tego samego życia łaski, które przyniósł na świat przez swoje Wcielenie. Gdybyśmy mieli więcej wiary, dokonywałyby się w nas takie same cuda, jakich doświadczali ci, którzy zetknęli się z Najświętszym Człowieczeństwem Chrystusa: w każdej Komunii świętej oczyściłby nas dogłębnie z naszych zaniedbań i niedoskonałości. Abym wierzył mocniej Tobie – pomóż mi! – zachęca nas do wewnętrznego błagania ów hymn eucharystyczny. Jeżeli przystąpimy do Komunii świętej z wiarą, usłyszymy te same słowa, którymi Chrystus zwrócił się do trędowatego: Chcę, bądź oczyszczony. Innym razem zobaczymy, jak ucisza wzburzone fale Jeziora Tyberiadzkiego…, i nastaje wielka cisza – dusza napełnia się pokojem.
Dobry Pelikanie, Jezu Panie nasz… W Komunii Pan nie tylko daje pokarm duchowy, lecz samego Siebie daje nam jako Pokarm. W starożytności uważano, że kiedy padały z głodu pisklęta pelikana, ten otwierał sobie bok i własną krwią karmił swoje dzieci, przywracając im życie… Chrystus daje nam życie wieczne. Komunia święta przyjmowana z należytym nastawieniem rozbudza w duszy żarliwe akty miłości, przemienia nas i utożsamia z Chrystusem. Nauczyciel przybywa do każdego ze swych uczniów, darząc go miłością osobistą, owocną, stwórczą i zbawczą. Staje przed nami jako Zbawiciel, ofiarując nam swoją przyjaźń. Sakrament ten jest pokarmem niezbędnym do życia w zażyłości z Jezusem.
W zetknięciu z Chrystusem dysza oczyszcza się i otrzymujemy siłę niezbędną do praktykowania miłości w tysiącach drobiazgów każdego dnia, do przykładnego wypełniania swoich obowiązków, do życia w świętej czystości, do odważnego i ofiarnego pełnienia apostolstwa, które On nam powierzył… W Eucharystii otrzymujemy lekarstwo na nasze codzienne upadki, drobne zaniedbania i brak wzajemności, które nie zabijają duszy, lecz osłabiają ją i prowadzą do letniości. „Jak pokarm cielesny służy do przywracania utraconych sił, tak Eucharystia umacnia miłość, która słabnie w życiu codziennym, a ożywiona miłość gładzi grzechy powszednie. Chrystus, dając nam siebie ożywia naszą miłość i uzdalnia nas do uwolnienia się od nieuporządkowanych przywiązań do stworzeń; sprawia także, że zakorzeniamy się w Nim”. Żarliwa Komunia święta pomaga nam skutecznie podążać ku Bogu pomimo naszych słabości. Tutaj codziennie uzyskujemy potrzebne siły i pokarm niezbędny dla duszy. Życie ludzkie posiada w Chrystusie swoje dopełnienie. On jest zadatkiem życia wiecznego… „Chrystus jest chlebem życia. I jak zwyczajny chleb zaspokaja głód ziemski, tak Chrystus jest nadzwyczajnym chlebem, który zaspokaja nadzwyczajny, niezmierny głód człowieka, otwierając go jeszcze bardziej ku nieskończonym aspiracjom…
Chrystus jest chlebem życia. Chrystus jest potrzebny wszystkim ludziom, wszystkim wspólnotom”. Bez Niego nie potrafimy żyć.
W Eucharystii Jezus czeka na nas, żeby odrodzić nasze siły: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Jezus nie wyklucza nikogo: Przyjdźcie wszyscy; jeżeli ktoś chce przyjść do Mnie, tego precz nie odrzucę”. Dopóki będzie trwał czas Kościoła walczącego, Jezus pozostanie z nami jako źródło wszelkich niezbędnych łask.
Za św. Tomaszem możemy mówić do Jezusa obecnego w Najświętszej Eucharystii, kiedy do niej przystępujemy: „Zbliżam się jak chory do lekarza życia, jak nieczysty do źródeł miłosierdzia, jak ślepy do światła wiecznej jasności, jak ubogi i nędzny do Pana nieba i ziemi. Błagam Cię, abyś dzięki swej nieskończonej hojności uleczył moją słabość, obmył moje grzechy, rozświetlił moje mroki, wzbogacił moje ubóstwo i okrył nagość, abym mógł przyjąć Chleb aniołów, Króla nad królami i Pana nad panami z taką czcią i pokorą, skruchą i pobożnością, z taką czystością i wiarą, z takim skupieniem i uwagą, jak tego wymaga moje zbawienie”.
Nasza Matka, Najświętsza Maryja Panna, zachęca nas do obcowania z Jezusem w Najświętszym Sakramencie: „Zbliż się bardziej do Pana… bardziej! – Aż zamieni się w twego Przyjaciela, w twego Powiernika, w twego Przewodnika.