Czwartek 19 czerwca
„Wy dajcie im jeść”
W tym fragmencie Ewangelii widzimy, jak Jezus, po tym jak uczniowie nie mogli nakarmić zgromadzonych tłumów, czyni niezwykłe cudo – nakarmienie pięciu tysięcy ludzi pięcioma chlebami i dwoma rybami. To wydarzenie jest nie tylko dowodem Bożej mocy, ale także głębokim znakiem troski i opieki Boga nad ludźmi. Jezus widzi tłumy, czuje ich głód zarówno fizyczny, jak i duchowy. Nie odmawia im pomocy, mimo że jest to dla niego trudne, a jego uczniowie wydają się bezsilni. Jezus, jako Dobry Pasterz, troszczy się o każdego z nas, dostrzega nasze potrzeby i pragnie je zaspokoić. To przypomnienie, że Bóg zna nasze potrzeby lepiej niż my sami, i że zawsze ma dla nas otwarte serce i ręce, by nas nakarmić. Kiedy Jezus nakarmił tłumy, uczniowie mieli do dyspozycji tylko kilka chlebów i ryb. To pokazuje, że nawet z małej ilości można wyczynić wielkie rzeczy, jeśli oddamy to Bogu. Nasza wiara i zaufanie do Boga mogą przemienić nasze skromne zasoby w coś więcej, gdy powierzymy je Jego opiece. To także zachęta, byśmy nie lekceważyli naszych możliwości i darów, ale ufali, że z Bożą pomocą możemy czynić dobro.