Czwartek 2 lipca
„A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu.”
Pan Bóg stworzył nas, abyśmy żyli z innymi. Jedni podnoszą drugich, pomagają sobie. Wspólnota… Czasami czujemy się jak ten paralityk, sam nie dajesz rady. Jak wielką jest łaską posiadanie przyjaciół, osób, które zaniosą Cię w bezpieczne miejsce i zaprowadzą tam, gdzie trzeba. Zdarza się, że wpadamy w paraliż grzechu, a inni pomagają dostać się do Jezusa. Zastanów się, w której dziedzinie życia jesteś „sparaliżowany”? Kto „niesie” Cię do Jezusa, gdy sam nie dajesz rady? Panie Boże, jak dobrze, że nie zostawiasz nas samych, dziękujemy Ci za przyjaciół!