PRZYSZEDŁEM OGIEŃ RZUCIĆ NA ZIEMIĘ!

2. Apostolstwo pośród świata powinno się szerzyć jak pożar.


Apostolstwo w świecie rozprzestrzenia się jak pożar. Każdy chrześcijanin, który żyje swoją wiarą, staje się punktem upalnym wśród swoich bliskich, w miejscu pracy, pomiędzy przyjaciółmi i znajomymi… Lecz to zjawisko występuje tylko wtedy, kiedy stosujemy wskazówkę św. Pawła do chrześcijan w Filippi: To dążenie niech was ożywia, ono też byto w Jezusie Chrystusie. To zalecenie Apostoła Narodów „wymaga od wszystkich chrześcijan, aby odtworzyli w sobie, jak tylko możliwe, owe uczucia, które żywił Boski Odkupiciel, kiedy składał siebie w Ofierze; aby naśladowali Jego pokorę i ofiarowali Wszechmocnemu Bogu uwielbienie, chwałę, modlitwę i dziękczynienie. Ofiarowanie to dokonuje się przede wszystkim podczas Mszy św., która jest bezkrwawym odnowieniem Ofiary Krzyżowej. Chrześcijanin ofiaruje podczas Eucharystii swoje uczynki, modlitwy i inicjatywy apostolskie, życie rodzinne, codzienną pracę, odpoczynek; nawet cierpliwie znoszone próby życiowe, które stają się środkiem uświęcenia. Po Ofierze eucharystycznej chrześcijanin wychodzi naprzeciw życiu, jak to czynił Chrystus na ziemi: zapominając o sobie samym i będąc gotowym oddać się innym, by doprowadzić ich do Boga.

Życie chrześcijańskie powinno być naśladowaniem życia Chrystusa, udziałem w Jego Bożym Synostwie. Powinniśmy myśleć, patrzeć, przeżywać i reagować tak jak On.

Jezus patrzył na rzesze ludzi ze współczuciem, ponieważ byli jak owce nie mające pasterza, bez drogowskazu. Jezus wzruszył się ich sytuacją. Jego miłość była tak wielka, że oddał swoje życie na Krzyżu. Taka miłość powinna też napełniać nasze serca: wówczas ulitujemy się nad wszystkimi, którzy są daleko od Pana i postaramy się zbliżyć ich ku Niemu, aby przy pomocy łaski poznali Nauczyciela.

Podczas Mszy św. płynie prąd miłości Bożej, w której Syn ofiaruje się Ojcu w Duchu Świętym. Chrześcijanki złączony z Chrystusem uczestniczy w tej miłości i przez nią obejmuje każdą rzeczywistość ziemską, która w ten sposób zostaje uświęcona i oczyszczona, stając się odpowiednią ofiara dla Ojca. We Mszy św. powinno być. zakorzenione zwłaszcza apostolstwo. Z niej czerpie ono całą swoją skuteczność, gdyż Odkupienie dokonuje się w czasie przez chrześcijan: Jezus Chrystus „przyszedł na ziemie, aby odkupić wszystkich ludzi, ponieważ pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni (7 Tm 2,4). Każda dusza interesuje Chrystusa. Nie ma takiej duszy, która by nie interesowała Chrystusa. Każdą odkupił za cenę własnej Krwi (por. l P 1,18-19)”9, Gdy naśladujemy Pana, żaden człowiek nie może być nam obojętny.