Czwartek 5 maja
„Ja jestem chlebem życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze.”
Pan Bóg nigdy nie zapomina o człowieku. My o Nim często nie pamiętamy, robimy po swojemu, wchodzimy w grzechy… Człowiek sam jest słaby, ale Pan zawsze daje posiłek. Dla Izraelitów, którzy szli do Ziemi Kaanan, dał mannę, jednak nie doceniali tego daru. Później Bóg Ojciec posłał Swojego Syna na Ziemię, Który złożył Samego Siebie w ofierze Ojcu. Stał się Chlebem Życia. Pokarm Ten jest ukojeniem dla duszy, pomaga dojść do Nieba. Niestety, Pan Jezus często też jest lekceważony, zapomniany… Zachęcajmy innych, aby posilali się Ciałem Pana Jezusa.