CZWARTY DZIEŃ EWANGELIZACJI
(CZWARTEK 18.03.2010)
PIERWSZY AKADEMICKI WIECZÓR CHWAŁY
Godzina 19.00. Rozpoczyna się uroczysty WIECZÓR CHWAŁY, oczekiwany już od dłuższego czasu. Kaplica Ducha św. wypełniona po brzegi. Są wśród nas uczniowie szkół średnich, studenci, alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach i osoby starsze.
Ks. Tomasz i Zdzisław, którzy prowadzący konferansjerkę serdecznie witają zaproszonych gości: p. Martę Sosnowską, zastępcę Prezydenta Miasta Siedlce, p. Grzegorza Kramarza, Dyrektora Kolegium Językowego; p. Jana Budziaszka, perkusistę zespołu Skaldowie oraz młodzież ze Szkoły Ewangelizacji Jeunesse Lumiere z Francji, która przez cztery dni głosiła wspólnie z Akademicką Grupą Ewangelizacyjną Dobrą Nowinę w szkołach.
Następuje bardzo podniosły moment wprowadzenia Krzyża w asyście dwóch braci z płonącymi świecami. Pochylamy głowy w geście uniżenia i uwielbienia. Krzyż ustawiony zostaje na podium. Na ten znak Męki i Śmierci Chrystusa skierowana jest nasza uwaga.
On jest w centrum tego spotkania.
Goście z Francji mówią o swojej szkole, którą przed dwudziestu laty założył znany nam o. Danie Ange (na nasze zaproszenie gościł u nas trzykrotnie kilka lat temu). Mówią, jak wygląda życie w tej wspólnocie, która skupia w bieżącym roku 32 osoby z 11 narodowości.
Następnie Emilka prezentuje AGE, podkreślając jej duchowość eucharystyczną i maryjną. Wypowiedzi te przeplatane są śpiewem, przy akompaniamencie naszego rozbudowanego zespołu muzycznego. To jest piękna i głęboka modlitwa.
Zdzisław (nasz lider) wygłasza kerygmat. Mówi o niepojętej miłości Jezusa, który sam zaprosił nas na to spotkanie, gdyż bardzo nas kocha i pragnie naszej miłości.
Jan Budziaszek swoją wypowiedź rozpoczyna od zwrócenia się do Matki Najświętszej z modlitwą Zdrowaś Maryjo, którą wszyscy kończymy wspólnie. Podkreśla również głębię i moc modlitwy Różańcowej. Bardzo czule zwraca się do Matki Najświętszej i swoją wypowiedź też kończy modlitwą.
Lider zespołu Skaldowie ukazuje głębię gestu, jakim jest przyjazny dotyk dłoni. Sprowokowany tymi słowami ks. Tomasz podchodzi do Krzyża, czule dotyka Go dłońmi, a następnie przekazuje ten dotyk najbliżej stojącej osobie. W ten sposób znak pokoju odebrany z przebitych na krzyżu rąk Jezusa zostaje przekazany wszystkim obecnym.
Virginie ze szkoły ewangelizacji, daje świadectwo miłości do Chrystusa, mówiąc o zaangażowaniu w dzieło misyjne, a także o cierpieniu w swoim życiu i o krzyżu, który jest znakiem zwycięstwa.
Bardzo wzruszającym momentem staje się w drugiej części spotkania podchodzenie pod Krzyż. Każdy z obecnych ma możliwość przyklęknięcia i trwania w ciszy, zanosząc nasze modlitwy przed Boży tron. Do koszyczka składamy przygotowane wcześniej karteczki z wypisanymi intencjami, a z drugiego bierzemy karteczkę ze Słowem Bożym. Przez cały ten czas Ksiądz z Liderem animują modlitwę. Do nich dołącza Blondine. Zapatrzeni w Krzyż, wielbimy Pana pieśnią.
Pod Krzyż podchodzą klerycy (jest ich 13-tu), a my wszyscy, wspólnie z Kapłanem, modlimy się o łaski dla nich na kilka tygodni przed święceniami diakonatu.
Na zakończenie spotkania, następuje moment pożegnania Gości z Francji. Wręczamy im drobne upominki, dziękując Panu za ten czas łaski. Młodzi misjonarze przyklękają, a my wyciągamy dłonie w geście błogosławieństwa, modląc się nad nimi. Rozlegają się gromkie brawa.
Piękny, niepowtarzalny WIECZÓR. Pokój, radość i wdzięczność przepełniają nasze serca. Tylko Ty Panie możesz to sprawiać. Dziękujemy Ci Jezu! Uwielbiamy Cię i wysławiamy!