KRÓTKI PORADNIK EWANGELIZATORA

PRAKTYCZNA DEFINICJA EWANGELIZACJI

Ewangelizacja to działanie, które poprzez głoszenie prawd wiary i świadectwo, prowadzi słuchacza do nawiązania osobistej relacji z Jezusem jako Panem i Zbawicielem. Finałem rozmowy powinna być propozycja skierowana do rozmówcy, aby przyjął Jezusa do swego życia. Wszystko musi być podporządkowane temu celowi, a ponieważ każdy człowiek i każda sytuacja jest inna, dlatego nie chodzi o sztywny schemat przebiegu rozmowy ewangelizacyjnej, ale raczej o podanie kilku wskazówek.

MODLITWA

Przed ewangelizacją trzeba się pomodlić o napełnienie Duchem Świętym, a także za tych, z którymi będziemy rozmawiali.

WSPÓLNOTA

Nie idź sam, lecz dobierz kogoś do pary: gdy jeden mówi, drugi się modli.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Na każde wyjście posyła duszpasterz, lider, osoba odpowiedzialna.

TREŚĆ

Treść głoszenia powinna być gęsta jak miód z rzepaku, nie idziemy „pogadać o Bogu!”. Podstawowe prawdy wiary (kerygmat) mówią o Bożej miłości, grzechu, krzyżu Jezusa, decyzji wiary i nawrócenia, Duchu Świętym i wspólnocie.

SŁOWO BOŻE

Można powiedzieć „Bóg cię kocha!”, ale można też zacytować proroka Jeremiasza „Ukochałem cię odwieczną miłością”. Takie cytaty warto przygotować i nauczyć się ich na pamięć, ale nie cytować ich „z automatu”. Warto też mieć ze sobą kieszonkowe wydanie Pisma Świętego.

KREATYWNOŚĆ – PROSTOTA – POZYTYWNE NASTAWIENIE

W 2011 roku, podczas pierwszej ewangelizacji na Festiwalu Sunrise w Kołobrzegu, jeden z ewangelizatorów przebrał się za wielkiego kurczaka i jeździł na rolkach, a kilka innych osób rozmawiało z zaciekawionymi ludźmi i rozdawało proste ulotki z modlitwą oddania życia Jezusowi. Po dwóch dniach wszyscy na ich widok mówili „To ci od Jezusa”. I nie zapomnij, że celem rozmowy nie jest udowodnienie swojej racji, a Twój rozmówca nie jest Twoim przeciwnikiem. Dlatego bądź nastawiony pozytywnie, co wyraża m.in. serdeczny uśmiech i wewnętrzny spokój. Przecież głosisz Jezusa nie dlatego, że ktoś nie ma wiary, ale dlatego, że wiara jest w Tobie.

ŚWIADECTWO

Warto do rozmowy wpleść dobrze przygotowane osobiste świadectwo, jak Bóg zadziałał w moim życiu. Dobre świadectwo jest: krótkie, radosne i chrystocentryczne. Treść przedstaw w trzech punktach: jak żyłeś przed nawróceniem – moment lub proces przemiany – życie dzisiejsze z Jezusem.

SŁUCHANIE

Koniecznie trzeba uważnie słuchać tego, co do nas mówi rozmówca. On musi widzieć w Tobie Bożą troskę i miłość oraz czuć, że szanujesz jego zdanie.

GDY UTKNĘLIŚMY i rozmowa nie prowadzi dalej – wraóć do początku – czyli do Bożej miłości i proś Ducha Świętego o światło.

CZEGO NIE ROBIĆ?

Nie „gaś” ewangelizacji poprzez wciąganie się w dyskusje teologiczne, temat Kościoła jako instytucji, pouczanie rozmówców lub narzucanie natychmiastowej decyzji (pamiętając jednak, że brak decyzji to także decyzja).