Niedziela 02 Listopad
ŁK 23/44-46
<<Ojcze w Twe ręce powierzam ducha Mego >>
Pomiędzy kościołem pielgrzymującym , a chwalebnym istnieje jeszcze jedna rzeczywistość , którą nazywa się kościołem oczyszczającym. Jest to wizja czyśćca jako miejsca uderzyć i cierpień. Jezus Chrystus w tajemnicy własnej śmierci dał nam piękny przykład tego w jaki sposób moglibyśmy kiedyś opuścić ziemię. Człowiek natomiast rodzi się, cierpi i umiera. I nic więcej nie może zrobić. Czy to jest największe i najmądrzejsze prawda świata? Czy tak naprawdę nic innego nie można powiedzieć o życiu człowieka? Ostatnie słowa Jezusa do Ojca są pełne zaufania. Drugi listopad to wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych. Jestem dzień modlitwy za tych, którzy przygotowują się do Chwały nieba. Nie jest to dzień skarg, z powodu utraty kogoś bliskiego , ani dzień pocieszenia się wzajemnie. Jest to dzień modlitwy, a także dzień refleksji nad swoim ziemskim życiem. Śmierć jest zatem przesiedleniem z domu ziemskiego do domu Ojca. Jest to drugie narodzenie. Jest to też rozłąka duszy i ciała , która osiągnęła już swój czas.