CO BOŻEGO -BOGU
Chrześcijanie powinni lojalnie współpracować dla dobra społecznego.
Pierwsze czytanie z dzisiejszej Mszy św. ukazuje nam, w jaki sposób Bóg wybiera swoje narzędzia zbawienia tam, gdzie zechce. Posłuży się pogańskim królem Cyrusem, żeby wyprowadzić swój lud z niewoli. W celu czynienia dobra Pan wykorzystuje również władzę polityczną, gdyż nic nie jest poza Jego ojcowskim władaniem.
W Ewangelii na dzień dzisiejszy Jezus w odpowiedzi na podstępne pytanie potwierdza obowiązek posłuszeństwa władzy obywatelskiej. Faryzeusze i zwolennicy Heroda zapytali Go, czy godzi się płacić podatek Cezarowi. Niektórzy płacenie tego podatku traktowali jako kolaborację z obcą władzą, która -jak sądzili – ograniczała panowanie Boga nad narodem wybranym. Gdyby Nauczyciel odpowiedział twierdząco, faryzeusze mieliby pretekst do oskarżenia Go o współpracę z rzymską władzą. Byłaby to dobra okazja do zdyskredytowania Jezusa wobec znacznej części ludu. Gdyby się sprzeciwił, przyjaciele Heroda, zwolennicy ustanowionej władzy, mogliby Go oskarżyć wobec Rzymian.
Jezus odpowiada bardzo roztropnie, z boską przenikliwością, przekraczając ramy zadanego pytania, ale równocześnie z całą ścisłością. Nie ogranicza się do kwestii tak czy nie. Nauczyciel mówi: Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, Oddajcie to, co mu się należy (podatki, posłuszeństwo wobec słusznych praw…), ale nic ponad to, gdyż państwo nie ma absolutnej władzy. Jako normalni obywatele chrześcijanie powinni „pamiętać o obowiązku świadczeń materialnych i osobistych na rzecz państwa, jakich wymaga dobre wspólne. Obowiązkiem władz jest zachowanie sprawiedliwości rozdzielczej, służenie dobru wspólnemu bez dążenia do korzyści osobistej, ustanawianie prawa, rządzenie z największym poszanowaniem prawa naturalnego i praw osoby ludzkiej; zwłaszcza prawa do życia od chwili poczęcia, do ochrony rodziny, wolności religijnej; prawa rodziców do wychowania dzieci. Biada prawodawcom ustaw bezbożnych – woła Pan ustami proroka Izajasza.
Obowiązkiem wszystkich chrześcijan jest modlitwa tych, którzy sprawują władzę, gdyż spoczywa na nich wielki odpowiedzialność. Ze swej strony chrześcijanie powinni być dobrymi obywatelami, którzy wiernie wypełniają swoje obowiązki wobec społeczeństwa, państwa, swojego zakładu pracy… Nie może być osób bardziej lojalnych i współodpowiedzialnych za dobro wspólne. Ta lojalność rodzi się w naszym sumieniu. Dla chrześcijanina drogą do świętości jest: płacenie słusznych podatków, odpowiedzialne głosowanie podczas wyborów do władz, współdziałanie w inicjatywach, które prowadzą do rozwoju miast lub wsi, udzielenie upomnienia… Zastanówmy się dzisiaj w obecności Pana, czy jesteśmy dla wielu przykładem współpracy dla dobra społeczeństwa, pozytywnego nastawienia do szlachetnych inicjatyw i stałej gotowości służenia dobru wszystkich.
zawodowe.