Niedziela 20 września
„Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje mnie, lecz Tego, który Mnie posłał”.
Kiedy Jezus mówi Apostołom o czekającej Go męce, oni nie rozumieją tego. W drodze zajmują się sobą i spierają się, który z nich jest ważniejszy. Pycha czyni z człowieka istotę bardzo słabą. Natomiast pokora, której uczy Jezus, z jednej strony polega na oddawaniu swojego życia, a z drugiej na traktowaniu innych jako dar. Jezus, chcąc ukazać uczniom właściwą drogę uczy, że prawdziwa wielkość człowieka polega na służbie, na oddaniu siebie Bogu. On stawia przed uczniami dziecko i mówi, że przyjąć je w Jego imię to przyjąć „w imię miłości”. Jezu, bądź uwielbiony w każdym naszym działaniu!