Niedziela 22 listopada
„Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu”.
Zaufanie i Miłość prowadzi nas do życia wiecznego. Jezus uczy, jak żyć miłością. Idąc za Nim, mamy dostrzegać ludzi potrzebujących, słabych i pójść do nich. Na koniec życia będziemy sądzeni z miłości. Czy potrafimy dostrzec Jezusa w drugim człowieku? Czy uznajemy Jezusa za swojego Króla, a Jego królestwo za swoje królestwo? Chrystus, jako nasz Pan i Król Wszechświata, przyjdzie w swej chwale. Swoim życiem i nauczaniem wyjaśnia, na czym polega oczekiwanie i przygotowanie się na Jego powtórne przyjście: „Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje”. (Mt 6, 20-21). Warto dziś postawić pytanie: gdzie są nasze serca, w jaki sposób pozwalamy Jezusowi królować w naszych sercach i w codziennym życiu? Tam, gdzie jest dobroć i miłość, tam znajdziemy Boga. Królować z Jezusem, to kochać jak On. Jezu, prosimy o łaskę wzrastania w świętości!