„Upadli na twarz i oddali Mu pokłon.”
Trzej królowie, byli mędrcami, przyzwyczajonymi, że to im służba oddaje pokłony. I nagle w obecności małego dziecka, poczuli swoją małość, ponieważ dotknięci łaską poznawali więcej niż ci, wśród których narodził się i z których wywodził się nowonarodzony Król. Oni są reprezentantami świata pogańskiego, któremu też objawił się Mesjasz – Odkupiciel całego świata. Za każdym razem kiedy zginamy kolano, uniżamy się i stajemy się jako ludzie najwięksi, wtedy jesteśmy prawdziwymi mędrcami. Jednak musimy być bardzo ostrożni, abyśmy nie zaczęli oddawać zbyt wielkiej czci człowiekowi, zamiast Chrystusowi. By okazując coraz większą wiarę w możliwości człowieka, który jest stworzeniem, nie zatracić w sobie wiary w możliwości Boga, który jest Stworzycielem.