Piątek 14 marca
„Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przez ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj!”
Wszelkie nasze wyrzeczenia i postanowienia w czasie pokutnym mają o tyle sens i zasługę u Pana, o ile skłaniają nas do większej miłości względem ludzi, z którymi wiążą nas wszelkie relacje. Niezgoda, kłótnie, oskarżenia i samo usprawiedliwianie się są poważnymi chorobami niszczącymi jedność ludzi. Jezus przyszedł na ziemię, by zburzyć mur, który ludzi między sobą postawili, a nawet sam człowiek nosi w sobie ciągłą niezgodę. Jezus pokonawszy wroga zbawienia obdarza każdego, kto uznaje swoją skomplikowaną sytuację i prosi o wyrwanie z niewoli, pełnią miłości i pojednania. Dopiero człowiek uzdrowiony w sobie oraz w relacjach z bliźnimi może w szarości serca oddawać Bogu swoje dary. Stwórz we mnie, Jezu, serce czyste i wielkoduszne!