Które Jest Pierwsze Ze Wszystkich Przykazań?
O tym, że mamy miłować Boga, który dał nam tyle wszelkiego dobra i jeszcze więcej nam obiecuje, który jest tak wielki, dobry, mocny, piękny, wszyscy wiemy… I przyznajemy że chce całego naszego serca, całego naszego czasu i energii. Ale kiedy słuchamy o tym, że mamy miłować także człowieka, i to takiego, który pozbawia nas pokoju, dobrego imienia, zdrowia, a nawet życia… coś w nas się buntuje. Te dwie miłości są jednak nierozdzielne. Jedna nie obędzie się bez drugiej. Jest to drzewo, którego jedna część zakorzeniona jest w ziemi, druga zaś rośnie nad ziemią. Jeśli zniszczymy korzeń, zginie korona, jeśli zetniemy koronę, zginą korzenie. Jeżeli przyznamy, że Bogu należy się cała nasza miłość, wówczas nie odmówimy jej bliźniemu, a to z tego prostego powodu, że Boga można miłować tylko przez zachowywanie Jego przykazań. A z nich największe jest właśnie to, abyśmy miłowali jeden drugiego. Nie można więc miłować Boga, a przy tym nie miłować człowieka, bliźniego. Miłość powinna być niezmierna: całym sercem, całą duszą, całym umysłem, całą mocą. Nie powinno się w żaden sposób odmierzać miłości, bo nie da się jej podzielić na kawałki. Miłość bowiem jest z natury swojej nieskończona. Miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga.