„Ten Prawdziwie Jest Prorokiem, Który Miał Przyjść Na Świat”
Wyobraźmy sobie jeszcze raz scenę opisaną przez Ewangelię. Wzgórze nad jeziorem, na nim Chrystus z Apostołami, dookoła słuchające tłumy. A gdzieś w oddali nieprzeliczone mnóstwo innych-oddanych swoim troskom, zabawom, dążeniom i zainteresowaniom. I dzisiaj powtarza się ta scena, kiedy przychodzimy na niedzielne zgromadzenie eucharystyczne, gdzie Chrystus jest swoim słowem, gdzie są słuchający ludzie, a w oddali ci, którzy Chrystusa albo nie znają, albo o Niego się nie troszczą. Dzisiaj wiele mówi się, a jeszcze więcej pisze, o problemach socjalnych, o chorobach i głodzie na świecie. Ludzie są głodni, i to tak głodni, że niektórzy z nich umierają z głodu. Jednak zdarza się także, że inni w tym samym czasie umierają, ale z przejedzenia. Jeśli jesteśmy braćmi, będziemy się miłować…A jeśli będziemy się miłować nigdy nie dopuścimy, aby ktoś umarł z głodu. Podzielimy się. I ta braterska miłość między nami będzie tym Chrystusowym cudem, będzie tą siłą rozmnażającą chleb i nasycającą głodne tłumy w świecie.