PRZYGOTOWAĆ SIĘ NA PRZYJĘCIE JEZUSA
Inne szczegóły dotyczące przygotowania duszy i dala na przyjęcie tego sakramentu. Częsta spowiedź.
Przygotowanie się na przyjęcie naszego Pana w Komunii świętej oznacza przede wszystkim przyjęcie Go w stanie łaski. Kto przyjmowałby Komunię świętą w stanie grzechu ciężkiego, popełniłby najcięższe przewinienie, świętokradztwo. Nigdy nie możemy przystąpić do Stołu Pańskiego, jeżeli mamy uzasadnioną wątpliwość, iż popełniliśmy grzech ciężki myślą, mową i uczynkiem. Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Dlatego niech człowiek baczy na siebie samego -mówi dalej św. Paweł – spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije.
„Temu, kto dobrowolnie przystępuje do Komunii świętej należy przypomnieć przykazanie: Niech baczy na samego siebie (l Kor 11,28). A praktyka Kościoła mówi, że takie badanie jest konieczne, aby nikt świadomy grzechu śmiertelnego – choć pełen skruchy i zaufania – nie mógł przystąpić do Eucharystii bez uprzedniego odbycia sakramentalnej spowiedzi”. „Jeśli ktoś ma świadomość grzechu ciężkiego, przed przyjęciem Komunii powinien przystąpić do sakramentu pojednania”.
„Udział w dobrodziejstwach Eucharystii zależy nadto od jakości postawy wewnętrznej, gdyż chociaż Sakramenty Nowego Przymierza działają ex operę opemto, równocześnie wywołują skutek tym większy, im doskonalsze są warunki, w których się je przyjmuje”.
Dlatego też wskazane jest staranne przygotowanie duszy i ciała: pragnienie oczyszczenia, traktowanie tego sakramentu z czułością, przyjęcia go z możliwie jak największą pobożnością. Wspaniałym przygotowaniem może być walka o to, by w ciągu dnia żyć nieustannie w obecności Bożej i by możliwie jak najlepiej wypełniać nasze codzienne obowiązki. Może nim hyc także odczuwanie potrzeby zadośćuczynienia Panu, gdy popełnimy jakiś grzech oraz wypełnianie dnia dziękczynieniem i komuniami duchowymi. Dzięki temu zwracanie naszego serca ku Panu podczas pracy, w życiu rodzinnym, podczas rozrywki czy jakiegokolwiek działania stanie się stopniowo nawykiem.
Tej postawie wewnętrznej -jako jej konieczny wyraz zewnętrzny – powinno odpowiadać stosowne przygotowanie ciała: post przepisany przez Kościół, właściwa postawa, ubiór, itd., co jest oznaką szacunku i czci.
Na koniec naszej modlitwy pomyślmy o tym, jak Maryja przyjęła Jezusa po zwiastowaniu anielskim. Prośmy Ją, aby nas nauczyła przyjmować Komunię świętą „z taką samą czystością, pokorą i pobożnością”, z jaką Ona przyjęła Go do swego błogosławionego łona, „z duchem i żarliwością świętych”, chociaż czujemy się niegodni i mało znaczący.