Poniedziałek 12 czerwca
„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo Boże.”
Ubodzy w duchu to ludzie pogrążeni w smutku, dotknięci nieszczęściem: tych, których traktuje się niesprawiedliwie, bezsilnych, biednych. „Ubodzy w duchu” to odpowiednik „serc złamanych” i „zgnębionych na duchu”. Wiele osób na tym świecie jest podobnych do bogacza, a wielu również dzieli los Łazarza. Ci pierwsi to ludzie egoistyczni, zabiegający jedynie o własna wygodę, a ich szczęście często odbywa się kosztem innych. Ci drudzy to dzielący los Łazarza, pozostają w biedzie, niedostatku, w postawie „służących”, bądź tych którzy dostają jedynie resztki, których nikt już nie chce. Zastanów się czy dążąc do celu nie robisz tego kosztem innych? Czy nie budujesz własnej kariery zawodowej krzywdząc innych po drodze. Czy dzielisz się dobrami z ubogimi? Czy nie omijasz ludzi, którzy są biedni nie tylko na ciele, ale i na duchu? Bogacz rozpaczliwie prosił o upomnienie swoich braci. Usłyszał, że oni maja Pisma i swoich nauczycieli. Tak samo ty masz wystarczające możliwości do nawrócenia się i zmiany swojego życia. Pan Jezus błogosławi biednym, ubogim, odrzuconym, płaczącym i obiecuje, że ich los się odmieni. Będą się śmiać, radować i doświadczą tego, czego nie mieli tutaj na ziemi, A co z tymi, którzy mają bogactwa doczesne? Naucz się dzielić tym co masz, abyś doświadczył dostatku nie tylko tutaj na ziemi…Panie, Ty znasz moje ułomne serce. Przemieniaj je na miłe Tobie. Pragnę być cały dla Ciebie, a przez to cały dla innych…