Poniedziałek 30 września
„Kto by to dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto by Mnie przyjął, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki.”
Pan Jezus nawołuje nas, abyśmy stali się jak dzieci. Prostota serca, niewinność… Apostołowie szukali wielkości wziętej z tego świata, pragnęli potęgi. Nie przyszło im do głowy, że siła i moc nie tkwią w sile mięśni, we władzy, czy wiedzy, a w sercu. Pokora, czyli staniecie w prawdzie, szukanie z Panem Bogiem siebie samego, dowiedzenie się kim jestem… Nie udawaj, bądź sobą, jak dziecko. Nie zakrzywiaj obrazu. Nie chodzi o bycie dziecinnym, ale prostolinijnym, bo przecież małe dzieci, gdy odczuwają potrzeby, od razu płaczą, czy wołają rodziców. Czy jesteś w stanie oddać się Bogu, który jest najlepszym Ojcem?