Rekolekcje naszej Wspólnoty, które przeżywamy trzy razy w roku (na początku Adwentu, Wielkiego Postu i w czerwcu po zakończeniu roku formacji) zawsze są niepowtarzalnym doświadczeniem, zarówno duchowym, jak i społecznym. Za każdym razem mamy bowiem okazję odkrywać na nowo jak ważni jesteśmy dla siebie na wzajem. Tym razem rekolekcje, które odbyły się w dniach 26-28.02. br. rozpoczęły się od wspólnotowej Eucharystii, a po niej przeżyliśmy Drogę Krzyżową. Oba wydarzenia, jak i resztę konferencji popriwadził ks. Tomasz. W piątek i w sobotę poznaliśmy bliżej czterech ewangelistów. Dowiedzielismy się, iż Marek skupiał się na cudach, które nawróconych z pogaństwa chrześcijan miały przekonać o potędze mocy Jezusa z Nazaretu. Święty Mateusz opisywał licznie przywoływał cytaty ze Starego Testamentu, gdyż adresatami jego „dzieła” byli chrześcijanie pochodzenia żydowskiego. Ewangelista Jan pisał najpóźniej, więc przekazał teologię młodego Kościoła.
Święty Łukasz to lekarz, wrażliwy na ludzkie dylematy. Jego Jezus uzdrawia ludzi, by skoncentrować ich uwagę na największym cudzie: dobrowolnej śmierci odkupienczej i zmartwychwstaniu. Jezus uzdrawia z największych cierpień duchowych, a Jego Słowo ma skuteczną moc wtedy, gdy się Mu uwierzy.
Głównymi tematami sobotnich konferencji były: cudowny połów, uzdrowienie ślepca pod Jerychem oraz wiara Abrahama, Mojżesza i 10-ciu trędowatych.
Znów poczuliśmy się jednością i nabraliśmy jeszcze większej pewności, że wielkim darem jest dla nas Wspólnota i my na wzajem dla siebie.
Ostatnim akordem naszych tegorocznych wielkopostnych rekolekcji stał się Wieczór Chwały, który po rocznej przerwie spowodowanej obostrzeniami Odbył się w niedzielę (28.02) w Sanktuarium św. Józefa w Siedlcach.
Opracowała Katarzyna Strzałek
