RELACJA Z REKOLEKCJI WSPÓLNOTY JEDNEGO DUCHA
(Nowe Opole, 2-4 marca 2012)
„MAM POWÓD, ABY ŻYĆ” – to piękne hasło przyświecało nam podczas rekolekcyjnych rozważań, bezpośrednio przygotowujących do ewangelizacji młodzieży licealnej. W Domu Rekolekcyjnym w Opolu Nowym zebraliśmy się wraz z naszym Kapłanem i liczną grupą (35 osób) już o godz. 17.00 w piątek, aby przez cały weekend trwać na modlitwie, adorować Pana w Najświętszym Sakramencie, uczestniczyć w Eucharystii, wysłuchać konferencji i zdobywać umiejętność ewangelizowania na warsztatach ewangelizacyjnych.
To był błogosławiony czas, któremu od początku towarzyszyła serdeczna troska o dobre przygotowanie się do poważnych wyzwań i atmosfera rozmodlenia. Podczas kilkugodzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu dziękowaliśmy Panu za łaskę trwania przed nim na kolanach, za Ducha Świętego, który uzdolni do ewangelizowania tych, których pośle, zabierze lęk, wleje w serca miłość i pewność, iż zwycięstwo będzie wielkie, gdyż pójdą w imię Jezusa Chrystusa, zwycięzcy śmierci, piekła i szatana. Dziękowaliśmy za młodzież szkolną, do której będą posłani, za wszystkich którzy umożliwią i zorganizują spotkania w szkołach, a więc za dyrektorów, księży prefektów, nauczycieli, katechetów, a także za tych, którzy podczas ewangelizacji będą trwać na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem.
Uczestnicząc każdego dnia w Eucharystii, składaliśmy na ołtarzu wszystkich ewangelizowanych i siebie samych, z góry dziękując za błogosławione owoce tego świętego wysiłku, do którego Pan nas wybrał, zaprosił i przygotował. Bogu niech będą dzięki!
Konferencje wygłoszone przez naszego Opiekuna Duchowego ks. Tomasza przyczyniły się do głębszego zrozumienia istoty ewangelizacji, skutecznego prowadzenia rozmów, a także uczuliły na sposób zachowania się w różnego rodzaju sytuacjach trudnych, wręcz nieprzewidywalnych.
Wielkim ubogaceniem były warsztaty, podczas których zdobywaliśmy praktyczne umiejętności prowadzenia rozmów tak, aby zawsze w centrum był Jezus Chrystus i aby w konsekwencji osoba ewangelizowana zapragnęła przyjąć Go za swego Pana i Zbawiciela.
O ogromnej skuteczności przeżytych rekolekcji i o tym, jak wiele dokonało się w naszych sercach, świadczyły liczne i przejmujące świadectwa. Wielki i dobry jesteś nasz Panie, Mistrzu i Nauczycielu! Chcemy dziękować Ci i uwielbiać przez całą wieczność! Chwała Ci Panie!