ŻYĆ JAK PIERWOTNY KOŚCIÓŁ
(Spotkanie modlitewno-formacyjne, 11.09.214)
Mimo uroków letniego wypoczynku tęskniliśmy za naszymi spotkaniami. Bogu niech będą dzięki, że znów możemy być razem, ubogacać się wzajemnie i wzrastać w Miłości Bożej.
Dziękowaliśmy Duchowi Świętemu za drogi, którymi nas prowadzi i pozwala odczytywać powołanie. Dumni jesteśmy z tego, iż z naszej wspólnoty wybrał Pan siostry i braci, powołując do szczególnej służby. Przed wakacjami rozstaliśmy się z Markiem, który wstąpił do zakonu Dominikanów, teraz przyszedł czas na Justynkę, która będzie służyć w zakonie Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego, Małgosia i Sebastian wstępują do Katolickiej Szkoły Kontemplacji Ewangelizacji Młodych Dzieci Światłości. Cieszymy się z tego wybraństwa, chociaż jest nam trochę smutno, gdyż będzie nam brakowało ich serdecznego uśmiechu, życzliwości i serdeczności, a nade wszystko przykładu gorliwej służby Chrystusowi.
W konferencji na wstępie został odczytany fragment z Dziejów Apostolskich „Życie pierwotnego Kościoła” (Dz2,42-47), który jest i naszym programem. Jako Wspólnota Jednego Ducha mamy trwać w nauce Apostołów, we wspólnocie, w łamaniu chleba i modlitwie. Staramy się żyć według tych wskazówek, niosąc Jezusa wszędzie, gdzie prowadzą nasze drogi, uczestniczyć we wspólnotowych Eucharystiach i częstej adoracji Najświętszego Sakramentu. Zgłębiając powyższy tekst z Dziejów Apostolskich i słuchając cennych pouczeń Opiekuna Duchowego w naszych sercach zrodziła się tęsknota codziennej Eucharystii, przyjmowania do serca Pana Jezusa w Komunii św. i codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu na miarę naszych możliwości. Takie tęsknoty i pragnienia z pewnością zaspokoi nasz Mistrz i Nauczyciel. Dziękujemy Ci Panie Jezu Chryste, wywyższamy Cię, uwielbiamy i błogosławimy.
