„Pójdźmy gdzie indziej, abym i tam mógł nauczać.”
Jezus uczy nas byśmy nie zatrzymywali się tam, gdzie czujemy się docenieni, ale tam gdzie jest potrzeba Królestwa Bożego. Na pierwszym miejscu mamy stawiać ludzi, którym potrzebna jest nasza pomoc, przykład bądź nasze słowo, a dopiero później tych, którzy sprawiają nam przyjemność bądź pochlebiają. By uniknąć tego, co jest złe i szkodliwe warto zapamiętać pewien porządek: najpierw wykonujmy to, co jest konieczne, potem – co pożyteczne, na końcu- co jest przyjemne. Nie koncentrujmy się też na jednym człowieku, ale pamiętajmy, że nasza uwaga należy się wszystkim, którzy jej potrzebują i którym możemy ją okazać.