CHCEMY, ŻEBY CHRYSTUS KRÓLOWAŁ!

2. Jezus cierpi z powodu odrzucenia przez ludzi.


Podczas gdy owi wierni zarządcy z oddaniem starali się pomnożyć skarb swego pana, było wielu takich obywateli tego kraju, którzy nienawidzili go i wysiali za nim poselstwo z oświadczeniem: Nie chcemy, żeby ten królował nad nami. Pan zapewne z wielkim smutkiem wprowadził te słowa do opowiadania, gdyż w tej przypowieści mówi o sobie samym: On jest tym zacnym człowiekiem, który udaje się w dalekie kraje. W oczach wielu faryzeuszów Jezus widział rosnącą nienawiść, całkowite odrzucenie. Im większa była Jego dobroć i większe oznaki Jego miłosierdzia, tym bardziej na wielu twarzach widać było wzrastające niezrozumienie. Jakże straszne musiało być dla Pana to całkowite odrzucenie, które swój kulminacyjny punkt osiągnie za pewien czas w Męce na Krzyżu!

Pan chce również wyrazić ból z powodu odrzucenia Go przez tylu ludzi w ciągu wieków. Czy może w naszej epoce to odrzucenie jest przypadkiem mniejsze? Czy może mniejsze są nienawiść i obojętność? W literaturze, w sztuce, w nauce, w życiu rodzin wydaje nam się, że słychać ów potężny wrzask: nolumus hunc regnare super nos – nie chcemy, żeby ten królował nad nami! Na ziemi są miliony ludzi, którzy tak podchodzą do Jezusa Chrystusa, a raczej do cienia Jezusa Chrystusa, ponieważ Chrystusa oni nie znają ani nie widzieli piękna Jego oblicza, ani nie znają wspaniałości Jego nauki.

„Oglądając to smutne przedstawienie, odczuwam potrzebę zadośćuczynienia Panu. Słuchając tego niekończącego się krzyku, na który prócz słów składają się mało szlachetne uczynki, odczuwam potrzebę głośnego wołania: trzeba ażeby królował (…). Już od dłuższego czasu Pan każe mi powtarzać ten cichy okrzyk: serviam, będę Ci służył. Prośmy Go więc, by zwiększył w nas owo pragnienie oddania się, wierności Bożemu powołaniu – w sposób naturalny, bez hałasu i szumu – a jednak pośród gwaru ulicy. Dziękujmy Mu z głębi serca. Skierujmy do Niego modlitwę poddanych, dzieci! A nasz język i podniebienie napełnią się mlekiem i miodem, zachwyci nas królestwo Boże, które jest królestwem wolności, wolności, bo ku wolności wyswobodził nas Chrystus (por. Ga 4,31)”6. Służmy naszemu Panu jako naszemu Królowi, jako Zbawicielowi całej ludzkości i każdego z nas. Serviam! Będę Ci służył, Panie! – powiedzmy Mu w głębi serca.