IDŹCIE DO JÓZEFA!

3. Ite adloseph… Idźcie do Józefa!


Winniśmy uciekać się do św. Józefa, prósząc-go, aby strzegł i bronił Kościoła, gdyż jest jego Obrońcą i Patronem. Prośmy go o pomoc w potrzebach rodziny, w potrzebach duchowych i materialnych: Sancte loseph, ora pro eis, ora pro me.;; Módl się za nimi, módl się za mną.

Dla mężczyzn i kobiet naszych czasów, podobnie jak dla ludzi każdej epoki, św. Józef stanowi postać wzruszającą, czcigodną. Podziwiamy jego powołanie, jesteśmy mu wdzięczni za jego wierną służbę Jezusowi i Maryi. „Przez św. Józefa udajemy się” bezpośrednio do Maryi, a przez Maryję do źródła wszelkiej świętości, Jezusa Chrystusa”. On uczy nas traktowania Jezusa z pobożnością, szacunkiem i miłością: O szczęśliwy mężu-, błogosławiony Józefie – zwracamy się do niego w starodawnej modlitwie Kościoła – któremu dane było wiedzieć i słuchać Boga, którego wielu królów chciało zobaczyć a nie zobaczyło, usłyszeć a nie słyszało, ale także obejmować Go, całować, ubierać i strzec… — naucz nas przyjmować Go z miłością i czcią w Komunii świętej, daj nam większą delikatność duszy. „Święty Józefie, Ojcze i Panie nasz, najczystszy, nieskalany, który godzien byłeś nosić Dzieciątko Jezus na swoich rękach, i myć Je, i obejmować; naucz nas obcować z naszym Bogiem; być czystymi, godnymi stania się -drugim Chrystusem.,

Pomóż nam czynić i nauczać, jak Chrystus, boskich dróg -ukrytych i świetlanych – mówiąc ludziom, że mogą na ziemi posiąść nadzwyczajną skuteczność duchową. Św. Józef daje nam ponadto wzór, który możemy i powinniśmy naśladować. „Józef był nauczycielem Jezusa w tym, co ludzkie. Jego codzienne przebywanie z Nim było nacechowane delikatną, radosną troską o Niego. Czyż nie jest to wystarczająco dobrym powodem, aby uważać tego Świętego Męża, Świętego Patriarchę, w którym znajduje szczyt Stare Przymierze, za nauczyciela życia wewnętrznego? Przecież życie wewnętrzne nie jest niczym innym jak wytrwałym i zażyłym przebywaniem z Chrystusem w celu upodobnienia się do Niego. Józef umie powiedzieć nam wiele rzeczy o Jezusie; Dlatego nigdy nie zapomnijcie czcić Józefa – ite ad loseph! – jak mówi chrześcijańska tradycja, posługując się wyrażeniem ze Starego Testamentu. Oto Józef: nauczyciel życia wewnętrznego, oddany swemu zawodowi rzemieślnik, wierny sługa Boży przebywający w ciągłym kontakcie z Jezusem. Ite ad loseph! Dzięki Józefowi chrześcijanin uczy się tego, co boskie, i równocześnie, znajdując się między ludźmi, uświęca świat. Żyjcie z Józefem, a spotkacie Maryję, która pokojem i miłością napełniała nazaretański warsztat.