ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ

Łaska Boża czyni nas żywymi świątyniami Boga.


W Nowym Przymierzu prawdziwa świątynia nie jest stworzona ludzkimi rękami: najwspanialszą świątynią Boga jest Najświętsze Człowieczeństwo Jezusa. On sam powiedział: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. A Ewangelista wyjaśnia: On mówił o świątyni swego dala. I jeżeli fizyczne Ciało Jezusa jest nową świątynią Boga, jest nią również Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, którego kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus, na którym opiera się nowa budowla. „Odrzuconego, wzgardzonego, pozostawionego na uboczu, uznanego za umarłego wówczas jaki teraz ojciec uczynił i czyni wciąż trwałym i niewzruszonym fundamentem nowej budowli. I czyni Go nim przez Jego chwalebne zmartwychwstanie (…).

Nowa świątynia, ciało Chrystusa duchowe, niewidzialne, jest budowana przez wszystkich i każdego z ochrzczonych na żywym kamieniu węgielnym, Chrystusie, w miarę jak stają się oni bliżsi i w Nim wzrastają ku pełni Chrystusowej. W tej świątyni, która jest mieszkaniem Boga przez Ducha, i przez nią, On jest uwielbiony na mocy świętego kapłaństwa, które składa duchowe ofiary; i jego Królestwo nastaje na ziemi. Św. Paweł często przypominał pierwszym chrześcijanom: Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?.

Powinniśmy często przypominać sobie o tym, że Trójca Najświętsza „przez łaskę Bożą mieszka w duszy sprawiedliwej jak w świątyni, w sposób głęboki i szczególny. Rozważanie tej rzeczywistości pozwala nam uświadomić sobie znaczenie życia w łasce Bożej i odczuwać głęboki wstręt do grzechu, „który niszczy świątynię Bożą”, pozbawiając duszę łaski i przyjaźni Bożej. Przez to zamieszkanie możemy cieszyć się przedsmakiem tego, czyni będzie wizja uszczęśliwiająca w niebie, gdyż „ta godna podziwu więź jedynie pod -względem sytuacji i stanu różni się od więzi, którą Bóg napełnia zbawionych, czyniąc ich szczęśliwymi. Obecność Boża w naszej duszy zaprasza nas do starania się o bardziej osobiste i bezpośrednie obcowanie z Panem, którego w każdej chwili powinniśmy szukać w głębi naszych dusz.

Bazylika ta jest jedną z pierwszych świątyń, które chrześcijanie mogli wznieść po okresie prześladowań. Została poświęcona przez papieża Sylwestra 9 listopada 324 roku. Święto to, które na początku obchodzono jedynie w Rzymie, stało się świętem powszechnym dla obrządku rzymskiego ku czci tego kościoła zwanego „Matką i Głową wszystkich kościołów Rzymu i całego świata jako znak miłości i jedności z katedrą św. Piotra. Historia tej bazyliki przypomina dojście do wiary wielu tysięcy ludzi, którzy przyjęli Chrzest.