Sobota 13 kwietnia
„(…) Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.”
Ukrzyżowanie i zmartwychwstanie Jezusa, choć wydarzyło się ponad dwa tysiące lat temu, nie ma określonej daty ważności. Ofiara Baranka złożona za nas, daje nam zbawienie. Każdy kolejny dzień naszego życia jest dla nas łaską, szansą na przybliżenie się do obietnicy życia wiecznego, nie tylko naszego, ale też innych ludzi. Jezus oddał życie, by „rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno”. Jednak również w tej kwestii nie podważa naszej wolnej woli. Tu zadanie dla nas – zastanówmy się, jakie jest nasze podejście do bliźnich? Czy nasze spojrzenie na drugiego człowieka zaprasza do rozmowy, czy stawia mur? Czy łatwiej jest nam do kogoś wyciągnąć rękę na zgodę, czy wcisnąć ją w kieszeń i odejść czym prędzej? Każdy z nas stanowi niezastąpioną, wyjątkową część ciała Chrystusowego. Prośmy Jezusa, by wypełniał nas swoją miłością, która otwiera serce na potrzeby innych, która zaprasza do relacji, do wspólnego budowania Kościoła. Bądź uwielbiony Jezu, który uczysz nas, że prawdziwa miłość jest godna najwięszej ofiary.