Sobota 13 sierpnia
„Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie”.
Jezus ujmuje się za dziećmi, którzy pragną zbliżyć się do Niego, a uczniowie zabraniają im. Zastanówmy się, co u nas może być przeszkodą na drodze do Chrystusa? On stawia dzieci za wzór prostoty i zaufania w kontakcie z Nim. My też jesteśmy dziećmi Boga. Jezus nikomu nie zabrania przychodzić do siebie. Zaprasza każdego i traktuje indywidualnie. Przyjście do Niego jest znakiem zaufania, pokory, miłości, otwarcia się. Powinniśmy stawać się jak dzieci. Wtedy doświadczymy w sercu, że Bóg jest naszym Ojcem. Dobro, które jest w nas i dary otrzymane od Boga, aby mogły się rozwijać powinny być umacniane błogosławieństwem, modlitwą i życiem w łasce uświęcającej. Kiedy chcemy zbliżyć się do Boga, aby stawać się coraz bardziej jak dzieci, spotkamy się z przeszkodami zewnętrznymi lub wewnętrznymi. Największą przeszkodę nosimy w sobie, a jest nią opór przed m.in: Mszą Świętą, spowiedzią, czytaniem słowa Bożego, zapraszaniem Boga do naszego życia. Ten opór, to działanie nieufności, zamknięcia się, radzenie sobie na swój sposób. Opór sprawia, że nie pogłębiamy relacji z Jezusem i nie dopuszczamy do bliskości z Nim. Przez to nie możemy w pełni żyć i być szczęśliwymi. Jezu, spraw, abyśmy jak dzieci wyciągali do Ciebie ręce, wiedząc, że Ty masz odpowiedzi na wszystko i tylko Ty jesteś sensem życia. Ty jesteś Drogą i Prawdą i Życiem. Jezu, w Tobie jest nasza nadzieja, siła i moc. Boże, bądź we wszystkim uwielbiony!