DZIAŁAĆ I NAUCZAĆ
3. Przykład nie wystarcza, potrzeba głoszenia doktryny Kościoła, korzystając z każdej okazji, a nawet stwarzając je.
Czynić i nauczać, dawać przykład i przekazywać doktrynę Kościoła. „Nie wystarczy czynić, aby nauczać – pisze św. Jan Chryzostom – a nie mówię tego ja, lecz sam Chrystus: kto je wypełnia i uczy wypełniać- powiada – ten będzie wielki w Królestwie niebieskim (Mt 5,19). Gdyby samo czynienie było nauczaniem, wystarczyłaby tylko druga część tego powiedzenia Pana, wystarczyłoby powiedzieć: kto je wypełnia. Odróżniając jednak te dwie rzeczy, daje nam do zrozumienia, że w. doskonałym budowaniu dusz biorą swój udział czyny i swój udział słowa, i wszystkie one wzajemnie się potrzebują! Nie chodzi tu o rzeczy przeciwstawne sobie czy różne: mówienie jest znakiem, nowiną o Chrystusie, i życie jest także znakiem, sposobem nauczania, który potwierdza prawdziwość mówienia. Apostolstwo -„nie polega jednak na samym tylko świadectwie życia. Prawdziwy apostoł szuka okazji głoszenia Chrystusa również słowem, bądź to niewierzącym, by ich doprowadzić do wiary, bądź wierzącym, by ich pouczyć, umocnić i pobudzić do gorliwszego życia. Co może dla poganina oznaczać dobre postępowanie chrześcijanina, jeżeli nie powie mu się o największym skarbie, o Chrystusie, którego napotkaliśmy? Nie dajemy bowiem świadectwa o nas samych, lecz o Chrystusie. Jesteśmy Jego świadkami w świecie, a nikt nie jest świadkiem samego siebie: daje świadectwo prawdzie albo faktom, o których winien nauczać. Jezus domaga się życia wiarą i głoszenia Jego nauki.
Dajemy innym poznać Pana poprzez własne życie, szukając okazji, aby mówić o Nim nie marnując żadnej sposobności. Nasze zadanie polega w dużej mierze na tym, aby drogę prowadzącą do Chrystusa uczynić radosną i miłą. Jeżeli tak będziemy postępować, wielu zachęci się do pójścia za Chrystusem i do niesienia radości i pokoju Pana innym ludziom.
Kiedy owa kobieta z ludu zdumiona nauczaniem Jezusa wychwala Matkę Pana, Jezus odpowiada: Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je. Nikt tak jak Matka Najświętsza nie wypełnił tych zaleceń Jej Syna! Polecajmy się Tej, która jest dla nas przykładem wszystkich cnót, by móc realizować swoje postanowienia dotyczące przykładności codziennego postępowania.