„On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby”

Wiara nasza jakże małą jest i nikłą. Setnik nie był Żydem. Nie wierzył w Jednego Boga. Nie wiedział również, że Jezus był zapowiedzianym Mesjaszem. Ale dzięki łasce danej mu od Boga, uwierzył, że Jezus może pomóc mu w potrzebie. On nie zmarnował łaski. To bardzo ważne, by w swoim życiu umieć dostrzec łaskę daną przez Boga i ją przyjąć, a nie zmarnować. Setnik miał sługę, którego kochał. Sługa ten zachorował tak, iż lekarze nie dawali nadziei na wyzdrowienie. Setnik uwierzył w moc uzdrowienia. Uwierzył, że Jezus tę moc posiada. Z tą wiarą poszedł do Jezusa i prosił o zdrowie dla swojego sługi. Wykazał się przy tym ogromną pokorą. Gdy Jezus powiedział, że przyjdzie do jego domu i uzdrowi sługę, setnik zwrócił się pełen pokory: „Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój!” Ta pokora ujęła Jezusa. Ileż to razy brakuje nam wiary! Ileż to razy my chcemy dotknąć, chcemy widzieć na własne oczy, usłyszeć bezpośrednio. Przypomnijmy sobie, ileż to razy modliliśmy się bez wiary, mając w sercu smutek, że i tak nasza prośba nie będzie wysłuchana. Ileż to razy wątpimy w moc Boga, który uzdrawia ciała i dusze, ale innych. Jak bardzo mało w nas wiary, gdy przedstawiamy Bogu ważne sprawy, nasze problemy, a potem i tak po swojemu staramy się je rozwiązywać. Jak mało w nas ufności, skoro o wielu rzeczach Bogu nawet nie mówimy, bo nie sądzimy, że mógłby się nimi zająć. Jakże mało w nas nadziei, skoro opanowują nas czarne myśli, smutek gości w naszych sercach, a modlitwie płynącej z ust brakuje żarliwości.
Weźmy przykład z setnika. Przyjdźmy przed ołtarz, przedstawmy swoje sprawy i ufnie poprośmy o pomoc. A potem z nadzieją w sercu dziękujmy i idźmy do swego domu. Ufajmy, że sprawy powierzone Bogu, znajdują się teraz w najlepszych, bo Bożych rękach. Zatem my już się nimi nie zajmujmy. Módlmy się często: Panie, powiedz słowo, mów do mnie, chcę Cię słuchać; Twoje słowo jest tym, czego najbardziej potrzebuję! I słuchajmy, uważnie, gdy Jezus do nas mówi. Bo słowo Boga jest zupełnie inne niż ludzkie.