WIARA MATKI NAJŚWIĘTSZEJ
Posłuszeństwo zrodzone z wiary.
Zastanówmy się dzisiaj nad głęboką wiarą Najświętszej Maryi Panny, wiarą większą niż u jakiegokolwiek innego stworzenia. Zanim Anioł zwiastował Jej, iż została wybrana na Matkę Boga, rozważała Pismo Święte i zagłębiała się w jego treść tak jak nie potrafił się zagłębić żaden rozum ludzki. Jej umysł, który nigdy nie został zamącony przez skutki grzechu, a wręcz został oświecony wiarą i darami Ducha Świętego, w sposób głęboki zastanawiał się nad proroctwami dotyczącymi Mesjasza. To Boże światło i bezgraniczna miłość do Boga i do ludzi sprawiały, że pragnęła przyjścia Zbawiciela i tęskniła za Nim o wiele bardziej aniżeli patriarchowie i wszyscy sprawiedliwi ludzie, którzy Ją poprzedzili. I Panu spodobała się ta modlitwa, pełna wiary i nadziei. Przez tę modlitwę Maryja zna Boga lepiej aniżeli cały wszechświat ze wszystkimi swymi stworzeniami.
Kiedy nadeszła pełnia czasu, pod miłosnym spojrzeniem Trójcy Przenajświętszej i przy wyczekiwaniu aniołów w niebie, Najświętsza Maryja Panna przyjmuje posłannictwo Anioła: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą; błogosławiona jesteś między niewiastami. Św. Łukasz opowiada, że Najświętsza Maryja Panna zmieszała się na słowa orędzia anielskiego i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. W Jej duszy nic nie stawia oporu, wszystko jest otwarte na bezpośrednie działanie Boga. Nie istnieje w Niej żadna przeszkoda dla woli Bożej. Bóg przygotował Jej serce, napełniając je łaską, a Jej dobrowolną współpraca z tymi Bożymi darami zamieniły Maryję w żyzną ziemię gotową na przyjęcie nasienia Bożego. Natychmiast wyraziła swoją pełną zgodę, ufna w Panu: niech mi się stanie według Twego słowa.
„Przy zwiastowaniu bowiem Maryja, okazując posłuszeństwo wiary» temu, który przemawiał do Niej ustami swego zwiastuna, poprzez «pełną uległość rozumu i woli wobec Boga objawiającego» – w pełni powierzyła się Bogu. Odpowiedziała więc całym swoim ludzkim, niewieścim «ja». Zawierało się w tej odpowiedzi wiary doskonałe współdziałanie «z łaską Bożą uprzedzającą, wspomagającą» oraz doskonała wrażliwość na działanie Ducha Świętego, który «darami swymi wiarę stale udoskonala. W Zwiastowaniu widzimy kulminacyjny moment wiary Maryi– staje się w nim rzeczywistością to, nad czym tylekroć rozważała w głębi swego serca; „ale zarazem ono jest ,. także punktem wyjścia, do którego zaczyna się całe «itinerarium ku Bogu» – cała Jej droga wiary.
Jest to pierwszy owoc wiary Najświętszej Maryi Panny widoczny w Jej życiu – pełne posłuszeństwo wobec planów Bożych, które widzi w sposób szczególnie głęboki. Patrząc na naszą Niebieską Matkę, zastanówmy się, czy nasza wiara uzdalnia nas do pełnienia woli Bożej bez stawiania jej ograniczeń: do pragnienia tego czego chce On, i w taki sposób w jaki On chce. Zastanówmy się, jak przyjmujemy zwyczajne, codzienne przeciwności, czy kochamy chorobę, cierpienie, zmianę planów z powodu nieprzewidzianych okoliczności, niepowodzenie – to wszystko, co sprzeciwia się naszym planom lub pragnieniom… Zastanówmy się, czy rzeczywiście zarówno nasze sukcesy jak i rzeczy nieprzyjemne i trudne, prowadzą nas do uświęcenia, czy też przeciwnie, oddalają nas od Pana.