Sobota 8 sierpnia
«Panie, zlituj się nad moim synem! Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić»
Piękna jest dla Pana prośba za drugiego człowieka. Ten, który okazuje pokorę i czystość intencji, prosząc za innymi, zamiast za siebie, jest szczególnie umiłowany przez Pana. I On wysłuchuje próśb jego. Pod wpływem tej łaski dokonują się rzeczy niemożliwe. Wystarczy odrobina wiary, odrobina zaufania Panu. Tego zabrakło uczniom – i nic nie mogli uczynić. Jednak wiara jednego tylko człowieka wystarczyła, by dokonały się kolejne cuda. Dla Pana wystarczy wiara wielkości ziarna gorczycy. Tak niewiele. Czy prosząc za kimś, wierzysz, że Pan może dokonywać cudów? Czy nie wątpisz w potęgę wiary? Panie, Ty jesteś wielkim i potężnym Bogiem, władcą wszystkiego, co jest w Niebie i na ziemi. Wlej w moje serce wiarę i zabierz ode mnie wszelkie wątpliwości. Uczyń we mnie serce czyste i ufne, bym wierzył Tobie, jak prawdziwe dziecko Twoje.