IZAAK – SPEŁNIENIE BOŻEGO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
(Spotkanie formacyjno-modlitewne 21. 07.2011)
Czwartkowe spotkania zawsze bywają interesujące i niepowtarzalne, i odbywają się wg. pewnego schematu (modlitwa do Ducha Św., uwielbienie naszego Pana i Zbawiciela, dziękczynienie, często przepraszanie i prośba). Atrakcyjności dodają różne formy w/w modlitw, a także różnorodność wezwań wypowiadanych spontanicznie.
Istotnym i ważnym elementem każdego spotkania jest konferencja głoszona przez naszego opiekuna duchowego, ks. Tomasza. Już od kilku tygodni zapoznajemy się z działaniem Bożym w życiu pierwszych patriarchów Izraela. Na ostatnim spotkaniu z wielkim zainteresowaniem wysłuchaliśmy katechezy o drugim patriarsze– Izaaku, zrodzonym z dziewięćdziesięcioletniej matki – Sary i stuletniego ojca Abrahama. Izaak był nierozerwalnie związany z Bożymi obietnicami danymi Abrahamowi. Jego losy były wypełnieniem tych obietnic. Obecność Boga w życiu Izaaka zaznacza się bardzo wyraźnie, zadziwia też jego pokora i posłuszeństwo. Szczególnie wzruszającym i ważnym wydarzeniem była postawa bezgranicznego zaufania ojcu i całkowitego poddania się Bożym planom podczas próby, jaką poddał Bóg Abrahama, żądając złożenia umiłowanego syna na ołtarzu jako całopalnej ofiary. Autor biblijny podkreśla, iż w Izaaku zostało utrwalone wieczne przymierze dane Abrahamowi. Posłuszny woli ojca poślubił Rebekę i jako jedyny wśród patriarchów pozostał monogamistą. Unikał konfliktów z sąsiadami, gotów raczej przenieść się w inne miejsce. Ostatnim epizodem z życia Izaaka był jego ustny testament, gdy na progu śmierci, oddał pierworództwo młodszemu synowi – Jakubowi. W ten sposób wypełnił się zamysł Boży względem dalszych losów Izraela.
W kolejnej części spotkania zaistniała potrzeba podzielenia się świadectwem – czy dostrzegam (lub nie) w sobie pozytywne cechy Izaaka. Siostry i Bracia zainteresowali nas swoimi wypowiedziami. Bogu niech będą dzięki!
Na koniec spotkania został najpiękniejszy moment: Dorotka i Jacek zaprosili nas na swój ślub, a Kasia oznajmiła, iż wstępuje do Nazaretanek. To dla nas wielka radość! Cieszymy się, że w naszej wspólnocie rodzą się tak piękne powołania. Niech Bóg będzie uwielbiony, wywyższony i błogosławiony w swoich planach względem każdej Siostry i Brata z naszej wspólnoty!
