NIEDZIELA CHRYSTUSA KRÓLA
(Spotkanie modlitewno-formacyjne 22.11.2012)
Każdy czwartek przynosi nową radość i nową nadzieję. Wciąż dochodzą do wspólnoty młodzi ludzie, pragnący pogłębienia wiary i dzielenia się nią. Przed nami podniosła i bardzo ważna Uroczystość Chrystusa Króla, która wpisuje się w charyzmat naszej wspólnoty. My pragniemy głosić Chrystusa, bo odkrywamy Go w sobie. Za tę łaskę dziękujemy Ci, Panie- Królu naszych serc!
Konferencja, którą wysłuchaliśmy zmobilizowała nas do głębszego zastanowienia się, czy w naszym życiu Chrystus jest naprawdę Królem i czy dajemy Mu szansę, aby Jego królestwo rosło w naszej słabości. A może wciąż jeszcze jest tak, że nie potrafimy przyjąć niesprawiedliwych osądów, buntujemy się, mamy pretensję, że byliśmy wierni, a On daje cierpienie. Może boimy się zaangażowania w życie wspólnoty, aby nie doświadczyć porażki, zapominając o tym, iż porażka jest nam potrzebna, a nasze działanie wcale nie musi zakończyć się sukcesem.
Należy zadać sobie pytanie, jaki jest nasz Król, czy On rzeczywiście sprawuje władzę w naszych sercach, czy tylko pełni funkcję reprezentacyjną ? Pamiętajmy o tym, iż nasz Król, daje nam życie w mieście warownym i bramy tego miasta mają być otwarte tylko dla Niego. Powinien panować ład i porządek w naszej obyczajowości. W przeciwnym wypadku otwieramy furtkę dla złego, który przychodzi bez zaproszenia i nasze życie staje się koszmarem. Chrystus Król przychodzi do nas jako sługa, aby nas posłuchać i abyśmy słuchali Jego. Nasze bycie przy Jezusie powinno promieniować dobrem i radością. Nie podejmujmy walki, bo ktoś skrzywdził; przyjmijmy logikę krzyża. Po to właśnie przyszedł na ziemię Chrystus, który zamiast berła otrzymał trzcinę, a zamiast tronu – krzyż.
Należy zadać sobie pytanie, jaki jest nasz Król, czy On rzeczywiście sprawuje władzę w naszych sercach, czy tylko pełni funkcję reprezentacyjną ? Pamiętajmy o tym, iż nasz Król, daje nam życie w mieście warownym i bramy tego miasta mają być otwarte tylko dla Niego. Powinien panować ład i porządek w naszej obyczajowości. W przeciwnym wypadku otwieramy furtkę dla złego, który przychodzi bez zaproszenia i nasze życie staje się koszmarem. Chrystus Król przychodzi do nas jako sługa, aby nas posłuchać i abyśmy słuchali Jego. Nasze bycie przy Jezusie powinno promieniować dobrem i radością. Nie podejmujmy walki, bo ktoś skrzywdził; przyjmijmy logikę krzyża. Po to właśnie przyszedł na ziemię Chrystus, który zamiast berła otrzymał trzcinę, a zamiast tronu – krzyż.
Wysłuchaliśmy kilku bardzo cennych świadectw, mówiących o tym, jak wielką łaską są wspólnotowe rekolekcje, które zmieniają nasze życie. Za dar rekolekcji dziękujemy Ci, nasz Królu i Panie! Dziękujemy, że wybierasz z naszej wspólnoty osoby na swoją wyłączną własność! Dziękujemy za Emilkę, którą powołałeś do zakonu Karmelitów! Chwała Ci Panie!
