Środa 17 lutego
„To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.”
Jezus przyszedł na ziemię, by człowieka zbawić, a nie zabawiać. W mocnych słowach Jezus przestrzega faryzeuszów przed instrumentalnym traktowaniem znaków i cudów, które Jezus czynił, by objawić miłość Ojca. Syn Boży, aby wypełnić wolę swego Ojca, głosił wszystkim potrzebę nawrócenia – zmiany myślenia, postrzegania Boga, świata oraz człowieka. Sam fakt obecności Zbawiciela na ziemi, jest najmocniejszym dowodem Bożej miłości do każdego człowieka, którego pragnie obdarzyć godnością synów i córek Bożych. Obecność Jezusa oraz Jego słowa są dla wszystkim największym cudem – znakiem wokół którego i w którym nasze życie ma sens i cel. To właśnie w Jezusie możesz doświadczyć prawdziwej miłości, przedziwnej bliskości z Bogiem Ojcem, który nie przestaje podziwiać swoich arcydzieł, swoich ukochanych dzieci, które mimo że nieraz błądzą i buntują się, są niepowtarzalne we wszechświecie. Żądanie jeszcze większego znaku bądź cudowności jest chorobą człowieka, któremu doskwiera zaciemnienie serca na dobrodziejstwa, jakimi Bóg nieustannie obdarowuje. W tym czasie nawracania naszych serc, zwróćmy nasz wzrok i nasze uczucia w stronę największego znaku i dowodu miłości, jakim jest Jezus rozpięty na ramionach krzyża, który wciąż czeka na odwzajemnioną miłość od człowieka. Takiego masz Przyjaciela, który oddał za Ciebie życie, byś żył z Nim na wieki!