Środa 23 sierpnia
„Chce też zapłacić temu ostatniemu tyle samo, co tobie. (…) Dlaczego patrzysz zazdrosnym okiem na to, że jestem dobry?”
Przypowieść o robotnikach winnicy ukazuje nam zupełnie inny obraz Bożego zamysłu zbawienia człowieka. Powołaniem każdego z nas, jest życie wieczne z Bogiem. Przypowieść o pracownikach w winnicy zatem ukazuje nam, że Królestwo Boże nie można mierzyć w kategoriach ludzkich. Podstawowym prawem, które w nim obowiązuje, jest prawo Miłości, które daje szanse wszystkim ludziom sprawiedliwym i błądzącym. Jezus daje każdemu swoją Miłość, niezależnie od tego, czy człowiek odkryje ją w swoim sercu na początku życia, czy w ostatniej minucie. Prawdziwa wielkość człowieka jest wtedy, gdy potrafi pochylić się nad nędzą bliźniego, z miłości wyciągnie pomocną dłoń i będzie się cieszyć, gdy powstanie z upadku. Duchu Święty, prosimy Cię, otwórz nas na głębsze doświadczenie Bożej Miłości. Ucz nas patrzeć tak, jak Ty Boże na nas patrzysz.