Środa 9 lipca
„Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela”
Każdy z nas czasami staje się owieczką, która zaginęła „z domu Izraela”. Wówczas Pan posyła do nas swych uczniów, aby pomogli odnaleźć nam powrotną drogę. Przychodzi jednak czas, w którym to my jesteśmy uczniami, których posyła Jezus. Jaka jest wówczas moja odpowiedź? Czy słucham swojego Mistrza i idę tam, dokąd mnie wysyła? Czy może ignoruję Jego słowa? Czy mam świadomość, że jako uczeń Chrystusa jestem odpowiedzialny za tych, do których mnie posyła? Wybierając życie chrześcijanina nie mogę jedynie być „zaginioną owieczką”. Sam również mam być uczniem, którego posyła Jezus. Nie muszę czuć się gotowy, czy odpowiednio przygotowany. Wystarczy, że będę słuchać Jego słów. Jest jednak tak wiele rzeczy, które mnie powstrzymują: strach, lenistwo, egoizm… Panie, Tobie zawierzam wszelkie blokady, które tkwią w moim sercu i umyśle, a które hamują mnie przed wypełnianiem Twojej woli. Proszę Cię, zabierz je i daj mi odwagę do głoszenia Twojego Słowa tym, którzy zbłądzili.