W pierwszy weekend Wielkiego Postu w Bursie św. Stanisława Kostki w Siedlcach odbyły się nasze wspólnotowe rekolekcje. Rozpoczęły się Mszą Świętą w piątek, 7. marca br. o godz. 18.00. Poprowadził je biblista ks. dr Rafał Pietruczuk. Zaproponowany przez niego temat zdawał się brzmieć nieco enigmatycznie: ,,KRÓL DAWID – OSTATNI ZE SPODZIEWANYCH”.

W pierwszej konferencji Rekolekcjonista mówił o zaangażowaniu Boga w historię zbawienia: czyny i słowa Boga „uzupełniają się”. Słowo ma stwórczą moc, jest trwałym fundamentem, źródłem duchowego wzrostu, narzędziem rozeznania i oczyszczenia, duchowym pokarmem. Przywołane przez księdz fragmenty Pisma Świętego potwierdzały to. Potem Prelegent zaproponował nam, byśmy zastanowili się, który z podanych cytatów był nam najbliższy.

W sobotni poranek modliliśmy się pieśnią, by ,,Pan dał nam nowe oczy, zesłał Swój ogień i jedno z Sobą dał”. W czasie rekolekcji pochylaliśmy się nad treścią pierwszej i drugiej Księgi Samuela, gdzie jest mowa o królu Dawidzie. Był on pasterzem. Nie był wujątkowej urody, zawsze ten słabszy, ostatni… A jednak Dawid został wybrany i namaszczony na króla. Dlatego zaufał Bogu i zawierzył Mu do końca.
Historię Dawida poznawaliśmy we fragmentach Pisma Świętego: 1 Sm 16, 4- 13; 1 Sm 17, 38- 54; 1 Sm 26, 1- 12; 2 Sm 12, 1- 14; 2 Sm 12, 15- 25, które dogłębnie rozważaliśmy w sercu po wysłuchaniu konferencji.

Potem szukaliśmy odpowiedzi na pytanie, co Bóg mówi do mnie przez to słowo i czego mnie uczy.

Dawid popełnił wiele grzechów, przyjął konsekwencje zła i ukorzył się przed Bogiem, dlatego Pan wyprowadził dobro z jego słabości. Cała historia domu Dawida jest zapowiedzią wydarzeń mesjańskich tzn. że wspomniany król był figurą Chrystusa, Króla Wszechświata.
Sobotni wieczór zakończyła adoracja i modlitwa uwielbienia Jezusa, modlitwa za ks. Rekolekcjonistę i siebie nawzajem.

Jutrznią rozpoczęliśmy niedzielny poranek. Następnie wysłuchaliśmy konferencji i uczestniczyliśmy we Mszy Świętej. Potem był czas na wspólną kawę i integrację, a następnie na dzielenie się świadectwami z przeżytych rekolekcji. Na koniec ks. Rafał udzielił nam błogosławieństwa.

Niech ono umacnia nas w przekonaniu, że z tego, co niepozorne i małe w oczach świata Bóg może wyprowadzić dobro. Tak jak posłużył się Dawidem… ostatnim ze spodziewanych.

Bogu niech będą dzięki za ten święty czas, który dane nam było przeżyć i za duchowe owoce rekolekcji.

Opracowała: Jolanta Wołosiak