PRZEBACZENIE NASZYCH GRZECHÓW

Warunkiem uzyskania przebaczenia jest szczere wybaczenie innym ludziom.


Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom -modlimy się codziennie może wiele razy. Pan oczekuje od nas tej wielkoduszności, która upodobnia nas do samego Boga. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Wskazanie to Pan często powtarza w Ewangelii jako normę: Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane… Odmierzą wam taką miarą, jaką wymierzycie.

Bóg wiele nam przebaczył i nie powinniśmy żywić urazy wobec nikogo. Nauczmy się wielkodusznego, chętnego przebaczania; przebaczania szczerego, głębokiego, z serca. Często czujemy się zranieni bez obiektywnej przyczyny, a jedynie z powodu naszej nadwrażliwości lub miłości własnej ranią nas jakieś drobiazgi. A nawet gdyby czasem zdarzyła się rzeczywista obraza, to czy nie obraziliśmy Boga o wiele bardziej? On „nie przyjmuje ofiary tych, którzy powodują podziały: odsyła ich od ołtarza, aby najpierw poszli pojednać się ze swymi braćmi: Bóg chce być ułagodzony modlitwami pokoju. Największym obowiązkiem wobec Boga jest nasz pokój, nasza zgoda, jedność całego ludu wiernego w Ojcu, Synu i w Duchu Świętym.

Zastanawiajmy się często w rachunku sumienia, jak reagujemy na przykrości, które czasami może nieść z sobą Współżycie między ludźmi. Podążanie za Chrystusem w życiu codziennym oznacza także znalezienie drogi pokoju i pogody ducha. Powinniśmy być czujni, aby unikać naj¬drobniejszego uchybienia miłości. Codzienne drobne nieporozumienia – normalne w każdym współżyciu – nie mogą pomniejszać radości w obcowaniu z naszym otoczeniem. Jeżeli czasami wypadnie nam przebaczyć jakąś rzeczywistą obrazę, pamiętajmy, że jest to szczególna okazja do naśladowania Jezusa, który prosi o wybaczenie dla tych, co Go krzyżują. Zasmakujemy miłości Bożej, która nie szuka własnej korzyści; wzbogaci się nasze serce, stanie się większe i bardziej zdolne do kochania. Nie powinniśmy zapominać, że „nic nas tak bardzo nie upodobnia do Boga, jak stała gotowość do przebaczenia”21. Przebaczając innym, zyskamy stokroć więcej – Boże przebaczenie.