MILCZENIE MARYI
Skupienie wewnętrzne chrześcijanina.
Milczenie wewnętrzne, skupienie, które powinien zachowywać chrześcijanin, są całkowicie do pogodzenia z pracą, działalnością społeczną i zgiełkiem często towarzyszącym naszej działalności. „Dzieci Boże powinny być kontemplatywne, tyć osobami, które pośród zgiełku tłumu potrafią znaleźć ciszę duszy w ciągłej rozmowie z Panem: i spoglądać na Niego, jak spogląda się na Ojca, jak spogląda się na Przyjaciela, na tego, kogo kocha się do szaleństwa.
Samo ludzkie życie, jeżeli nie jest opanowane przez lekkomyślność, próżność, zmysłowość, zawsze ma głęboki wymiar, wymaga skupienia, które swoje pełne znaczenie znajduje w Bogu. Dzięki temu poznajemy sens wydarzeń i wartość rzeczy. Skupienie polega w dużej mierze na unikaniu rozproszenia zmysłów i władz rozumu, na poszukiwaniu Boga w milczeniu serca, co nadaje sens mijającym chwilom dnia. Skupienie jest udziałem tych wszystkich wiernych, którzy z zaangażowaniem szukają Pana. Bez tej zdecydowanej walki – w której zawsze powinniśmy liczyć na pomoc łaski – nie będzie możliwe milczenie wewnętrzne wśród zgiełku ulicy ani nawet w największej samotności.
W pamiętaniu o obecności Bożej w każdej okoliczności i w zjednoczeniu z Bogiem podczas pracy czy wypoczynku wielką pomocą – a nawet czymś niezbędnym – mogą być dla nas owe Chwile, które poświęcamy specjalnie Panu, starając się przebywać w Jego obecności, rozmawiać z Nim, prosić Go… „Zdobądź się codziennie na kilka minut tej błogosławionej samotności, która jest tak potrzebna do podtrzymania życia wewnętrznego. Prócz modlitwy niezbędne jest umartwienie .w zakresie tego wszystkiego, co oddziela od Boga, a także w zakresie rzeczy godziwych, z których rezygnujemy, by ofiarować je Panu.
W naszym hałaśliwym świecie potrzebujemy „owego milczenia, które jest niezbędnym warunkiem życia naszego ducha, atakowanego przez tak wielki zgiełk (…). O, milczenie z Nazaretu, naucz nas skupienia, gotowości słuchania dobrych natchnień i słów prawdziwych nauczycieli. Naucz nas odczuwania potrzeby i doceniania znaczenia nauki, rozmyślania, osobistego życia wewnętrznego, cichej modlitwy, którą słyszy jedynie Bóg.
Od Najświętszej Maryi Panny uczmy się doceniać coraz bardziej milczenie serca, milczenie, które nie jest pustką, ale bogactwem wewnętrznym i które zamiast oddzielać nas od innych, zbliża nas do nich, do ich niepokojów i potrzeb.