„Kto przyjmie jedno z takich dzieci ze względu na moje imię, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmie, nie mnie przyjmuje, lecz Tego, który mnie posłał”.  


Jesteśmy dziećmi Bożymi. Dziecko to symbol spontaniczności, naturalności, prostoty, zaufania i otwartości na nowość. Ewangeliczne dziecięctwo jest ciągłym uczeniem się prostoty, skromności, czystości, szczerości, autentyczności, czystości, miłości. Jezus, obejmując dziecko, chciał nam powiedzieć, że nie musimy zdobywać wartości – mamy ją od zawsze i powinniśmy spojrzeć na siebie Bożymi oczami. Świat Ewangelii jest bezinteresowny, jest światem dyskrecji, służby i postawy dziecka. Służba jest cechą Miłości, a Miłość czyni człowieka naprawdę wielkim i mocnym. Jezu, niech nasze oczy zawsze dostrzegają w bliźnim Boże Dziecię.