POKORA I DUCH SŁUŻBY

 

2. Naśladować posługiwanie Jezusa, które jest najwyższym przykładem pokory i oddania się innym.


Jezus jest największym przykładem pokory i poświęcenia się dla innych. Nikt nie posiadał większej godności od Niego, ale też nikt tak skwapliwie nie służył ludziom: Ja jestem pośród was jak ten, kto służy. Taka jest Jego postawa wobec każdego z nas. Jest gotów, by nam służyć, pomagać nam, dźwigać z upadków. A czy my służymy innym w rodzinie, w pracy, czyniąc anonimowo przysługi, za które może nikt nam nie podziękuje? W pierwszym czytaniu z dzisiejszej Mszy świętej Bóg mówi do nas ustami proroka Izajasza: Discite benefacere. Uczcie się czynić dobrze… A nauczymy się tego tylko wtedy, gdy będziemy się wpatrywać w Jezusa, nasz wzór, jeśli często będziemy zastanawiać się nad Jego ustawicznym przykładem i nad Jego nauką.

Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem- powiedział Pan po obmyciu nóg swoim uczniom. Pozostawił nam najlepszą lekcję, abyśmy zrozumieli, że jeśli nie będziemy pokorni, jeśli nie będziemy gotowi służyć, nie możemy iść za Nauczycielem.

Pan zaprasza nas do pójścia za Nim i do naśladowania Go, i pozostawia nam prostą lecz ścisłą regułę, jak powinniśmy praktykować miłość z pokorą i w duchu służby: Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Świadomość tego, co jest mi mile lub przykre, co mi pomaga, a co szkodzi, jest dobrą normą, która wskazuje, co powinienem czynić, a czego unikać w stosunkach z innymi.

Wszyscy pragniemy słowa pociechy, kiedy nam się nie powodzi, i wyrozumiałości, kiedy pomimo naszej dobrej woli popełniliśmy omyłkę; pragniemy, by raczej koncentrowano się na naszych dobrych stronach, aniżeli na wadach, i żeby w miejscu naszej pracy oraz w domu panował klimat serdeczności; chcemy żeby w pracy od nas wymagano, ale w sposób uprzejmy i żeby nikt o nas nie mówił źle poza naszymi plecami, i żeby ktoś nas bronił, kiedy się nas krytykuje pod naszą nieobecność chcemy, żeby prawdziwie się o nas troszczono, kiedy jesteśmy chorzy i żeby upominano nas po bratersku, jeżeli postępujemy źle, a nie komentowano tego poza nami, żeby się za nas modlono i żeby… To właśnie z pokorą i w duchu służby powinniśmy czynić dla innych. Discite benefacere.

Wówczas, jak mówi dalej prorok Izajasz, choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby czerwone były jak purpura, staną się jak wełna.