Wtorek 27 października
„Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach”.
Z tych słów Ewangelii wypływa prosta i jednocześnie niezwykle cena nauka: wszędzie, gdzie zagości królestwo Boże, rozrasta się dobro. I choć jego pełnię poznamy dopiero przekraczając próg Domu Ojca, to już dziś możemy poczuć jego namiastkę, czyniąc dobro. Pan nie wchodzi z butami w nasze życie. Aby mógł w nim działać, potrzebuje naszej wynikającej z wolnej woli zgody. Masz czasem wrażenie, że starasz się, a życie i tak jakoś Ci się po prostu nie układa? Może sęk w tym, że próbujesz to wszystko zdziałać… własnymi siłami? Sami świata nie zwojujemy, ale z Bogiem, możemy. Choćby ten mały, nasz, codzienny – abyśmy potrafili być wdzięczni, kochać, cieszyć się tym życiem, które mamy. Kiedy wszystko czynimy z Bogiem, przez Boga i dla Boga, nasz „żałosny lament zamienia się w taniec”. Przyjdź Panie do naszych serc, przemieniaj je. Racz przyjąć nasze zaproszenie, zamieszkaj w nas już na zawsze! Amen.