NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ POLSKI GŁÓWNEJ PATRONKI POLSKI

2. Z dawna Polski Tyś Królową…


Szczególnym wyrazem kultu Matki Bożej jako Królowej jest obieranie sobie Maryi za Królową przez niektóre państwa i narody. Na początku XT wieku św. Stefan, król węgierski, złożył przed obrazem Matki Bożej swoją koronę królewską i ogłosił Ją Królową Węgier. W XII wieku król portugalski poświęcił swe królestwo Maryi. W XVI wieku za Królową obrała sobie Matkę Bożą Hiszpania. W ślad za Hiszpanią prawie wszystkie narody Ameryki Południowej i Środkowej uważają Maryję za swą Patronkę i Królową.

Kult Matki Bożej Królowej Polski jest bardzo dawny. Już u Długosza spotykamy określenie Królowa nasza6. W XVI wieku Grzegorz z Sambora sławił Matkę Bożą Częstochowską jako Królową Polski i Polaków7. Oficjalnego nadania tego tytułu Matce Bożej dokonał król Jan Kazimierz w akcie ślubowania 1 kwietnia 1656 roku. Do Litanii loretańskiej zostało wówczas dołączone wezwanie: Królowo Korony Polskiej. W ciężkich dla Polski dniach szwedzkiego potopu król Jan Kazimierz obrał Matkę Bożą za Patronkę i Królową Polski. W roku 1924 papież Pius XI ustanowił dzień 3 Maja, pamiętny dzień uchwalenia sławnej Konstytucji, świętem Maryi Królowej Polski.

Po odzyskaniu niepodległości episkopat polski ponowił wybór Maryi na Królową Polski. W dwa lata później kobiety polskie ofiarowały Matce Bożej Częstochowskiej insygnia władzy królewskiej, berło i jabłko, z prośbą: Rządź nami! Po wojnie naród Polski na Jasnej Górze oddaje się Maryi tymi słowami: Rzeczpospolitej Polskiej bądź Królową i Panią, natchnieniem i Patronką. W latach pięćdziesiątych społeczeństwo polskie pod przewodnictwem episkopatu powierza swe losy Królowej Polski i odnawia swoje śluby: Królowo świata i Polski Królowo, odnawiamy dziś śluby przodków i Ciebie za Patronkę nasza i za Królową narodu polskiego uznajemy. Przez ten akt naród odrodził się duchowo. Wielu Polaków indywidualnie uczyniło akt oddania się Królowej Polski. W dziesięć lat później, 3 maja 1966, z okazji Milenium Chrztu Polski po dziewięcioletniej nowennie odrodzenia nastąpił na Jansie Bórze akt oddania Polski w macierzyńską niewolę Maryi, Matki Kościoła, za wolność Kościoła Chrystusowego.

Maryja jest obecna w dziejach Bożych – pisał kard. Stefan Wyszyński – W dziejach ludzkich i w dziejach Kościoła!

Rozumiemy logiczną i psychologiczną potrzebę Jej obecności. Jest to nie tylko teologiczną wolą Boga objawiającego, ale potrzebą ludzkości i każdego serca człowieczego. Tak jest w dziejach Kościoła i tak jest w dziejach każdego katolickiego narodu. Ona sama o sobie powiedziała: Błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody… Jeżeli wszystkie, to czemu nie nasz?! Nazywają nas Narodem Matki Bożej. O, wiele narodów przypisuje sobie ten zaszczyt! Ale mamy przekonanie, że jesteśmy w jakiś szczególny sposób związani z Maryją.

Dzisiejsze święto jest wspaniałą okazją, aby z głębi serca podziękować naszej Królowej za Jej nieustanną opiekę. Jakim wielkim błogosławieństwem jest posiadanie Maryi za Królową! Ile pięknych i wzruszających zdarzeń zawierają dzieje królowej Maryi w naszym kraju! Słowami dobrze nam znanej pieśni zwracamy się do naszej Pani, by przedstawić wszystkie potrzeby naszej Ojczyzny.

Opiekuj się, Maryją, szczególnie tymi, którzy oddalili się od Boga lub pozwolili, by letniość zawładnęła ich sercami. Pozwól, Pani Królowo nasza, byśmy byli zawsze dla nich dobrymi przykładem. Słowami kolekty dzisiejszej Mszy św. Prośmy, by religia nieustannie cieszyła się wolnością, a ojczyzna rozwijała się w pokoju.