CZWARTE PRZYKAZANIE
2. Czynna miłość wobec rodziców. Co oznacza czcić swoich rodziców.
Wypełnianie Czwartego Przykazania z miłością ma swoje najmocniejsze korzenie w poczuciu naszego dziecięctwa Bożego. Ojcem w całej pełni tego słowa można nazywać jedynie Boga, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi. Rodząc nas, nasi rodzice uczestniczyli w tym ojcostwie Boga, które rozciąga się na całe stworzenie. W nich widzimy jakby odzwierciedlenie Stwórcy i kiedy ich prawdziwie kochamy i czcimy, kochamy i czcimy również samego Boga jako Ojca.
W okresie liturgicznym Bożego Narodzenia rozważaliśmy temat Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa -jako wzoru i prototypu miłości i ducha służby dla wszystkich rodzin. Jezus pozostawił nam przykład i nauczanie, za którym winniśmy iść aby wypełnić, tak jak chce tego Bóg, najsłodsze, Czwarte Przykazanie. Przede wszystkim Jezus potwierdził, że miłość do Boga posiada prawa absolutne, i to jej winniśmy podporządkowywać wszystkie miłości ludzkie: Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Dlatego jest przeciwne woli Bożej, a zatem nie jest prawdziwą miłością, nieuporządkowane przywiązanie do własnej rodziny, które staje się przeszkodą w pełnieniu woli Bożej: Odparł mu: Zostaw umarłym grzebanie umarłych, a ty idź i glos królestwo Boże.
Jezus pozostawił nam doskonały przykład pełnego oddania się woli swego Ojca niebieskiego – Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca – powie Maryi i Józefowi, kiedy Go odnajdą w Jerozolimie – a równocześnie jest doskonałym Wzorem tego, jak powinniśmy wypełniać to przykazanie i jak powinniśmy doceniać więzi rodzinne: żył poddany władzy swoich rodziców i nauczy się od Józefa jego zawodu, pomagając mu w utrzymaniu domu dokonał pierwszego swego cudu na prośbę Matki, wybrał spośród krewnych trzech swoich uczniów a zanim umarł za nas na Krzyżu, powierzył Janowi troskę o swoją Najświętszą Matkę; nie wspominając już o niezliczonych cudach, których dokonał poruszony łzami matki lub ojca. Pan zwraca szczególną uwagę na modlitwy rodziców za ich dzieci.
Liczne są sposoby wypełniania Czwartego Przykazania, poprzez które okazujemy cześć i miłość wobec swoich rodziców. „Czcimy ich, kiedy usilnie prosimy Boga, aby wszystko im się darzyło szczęśliwie, by się cieszyli szacunkiem i czcią innych ludzi i by uzyskali łaskę w obliczu Boga i w obliczu świętych, którzy są w niebie.
Czcimy nadto swoich rodziców, kiedy im pomagamy w tym, co jest niezbędne dla ich utrzymania i godnego życia, jak to potwierdza świadectwa Chrystusa, kiedy zarzucał faryzeuszom ich niegodziwość… Obowiązek ten jest bardziej wymagający, kiedy znajdują się oni w stanie niebezpiecznej choroby. Wtedy należy zastosować wszelkie środki, by nie pominęli spowiedzi ani innych sakramentów, które winni przyjmować chrześcijanie (…)
Wreszcie po ich śmierci czci się rodziców, troszcząc się o ich pogrzeb, zanosząc za nich błagania, ofiarując msze święte w rocznicę śmierci oraz wiernie wypełniając ich testamenty. W ten sposób wypowiada się Katechizm Rzymski. Gdyby nasi rodzice żyli – niestety -w oddaleniu od wiary, Pan da nam łaski niezbędne do apostolstwa, pełnego czci i szacunku, które będzie zwykle polegać na modlitwie i umartwieniu za nich i na przykładzie radosnego, przykładnego postępowania, pełnego czułości, w powiązaniu z troską o szukanie okazji do zbliżenia ich do takich ludzi, którzy mogą mówić im o Bogu z większym autorytetem, ponieważ dzieci nie mogą z własnej inicjatywy ustanawiać się nauczycielami swoich rodziców.