Codzienne rozważania

Poniedziałek 02 Październik

<<Aniołowie nasi opiekunowie >.

Dziś święto Aniołów Stróżów. Aniołowie to duchy czyste , które Pan stworzył , aby Mu służyły. Tak bowiem Pan umiłował świat , że z troski o nas dał każdemu człowiekowi opiekuna i obrońcę – Anioła Stróża . Często nie zdajemy sobie sprawy z ilu niebezpieczeństw uratowali nas nasi Aniołowie Bóg stworzył człowieka jako najdoskonalsze stworzenie , Stworzył też świat duchów niewidzialnych Aniołów , o których tak często zapominamy , że są obok nas czuwając i strzegąc . Że można na nich zawsze polegać . To Oni przypominają nam , że jesteśmy dziećmi Boga , Jego stworzeniami . To właśnie dzieci są najbardziej znaczącymi istotami w Królestwie Bożym . Ich Aniołowie oglądają Boga twarzą w twarz. Powinniśmy zatem współpracować ze swymi Aniołami , każdego dnia i nie zapominać o Nich, bo to Oni pomagają nam , abyśmy swoim dziecięcym zapałem odnajdowali się w ciężkich sytuacjach codziennego życia. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje nam , że każdemu dziecku od poczęcia należy się szacunek jak wszystkim ludziom. Pan poucza nas , że aby wejść do Królestwa trzeba stać się jak dzieci . Fiodor Dostojewski powiedział : Aniołowie nigdy nie upadają , diabeł upada tak nisko , że nie może się podnieść , a ludzie upadają , ale dzięki woli Pana powstają.

Niedziela 01 Października

„Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?”

Czytając tę Ewangelię często próbujemy utożsamić się z kimś trzecim. Uważamy że mówimy „tak” i tak czynimy. Ale to iluzja, złudzenie. Kończą przypowieść Jezus wypowiada najostrzejsze a zarazem bardzo pocieszające słowa: „ Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego”. Dopóki nie uznamy się za grzeszników nie będziemy mogli się nawrócić.  Którego z synów z dzisiejszej przypowieści bardziej przypominam, jeżeli chodzi o wypełnianie Bożej woli? Czy dostrzegam w sobie konieczność nawrócenia? W jaki sposób traktuję tych, którzy wydają się być większymi grzesznikami ode mnie?

Sobota 30 Września

„Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi.”

Pan Jezus nie uciekał od cierpienia, zgodził się na swój krzyż. Dopóty będziemy buntować się przeciwko krzyżowi, dopóki nie zgodzimy się na cierpienie w swoim życiu. Zaakceptowanie choroby, trudnego człowieka, niewygód, czy swoich wad w duchu wiary jest punktem wyjściowym do pójścia za Jezusem. Jeśli chcę być chrześcijaninem, muszę wziąć swój krzyż. Chcemy uwielbiać Jezusa triumfującego i uczestniczyć w Jego zwycięstwie, lecz do zmartwychwstania prowadzi tylko jedna droga – przez krzyż. Jeśli szukamy Jezusa bez krzyża, wtedy odnajdujemy krzyż bez Jezusa, a taki krzyż samemu jest bardzo trudno nieść.

Piątek 29 Września

„Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu.”

Kiedy Jezus spotkał Natanaela, odczuł, że jest on prawym człowiekiem. Nie chodzi o to, by dobrze wyglądać przed ludźmi lub robić wszystko tak, aby otrzymać od nich cześć i uznanie. Natanael musiał prawdziwie kochać Boga i służyć Jemu całym swoim sercem, by Jezus mógł tak o nim powiedzieć. Jego duch świadczył o życiu, jakie prowadził. Natanael nie próbował udawać ani niczego ukrywać przed Jezusem, a Jezus to zauważył, zanim jeszcze zaczęli ze sobą rozmawiać. Gdybyś dzisiaj spotkał Jezusa, czy mógłby to samo powiedzieć o tobie? Właściwie, co widzą ludzie, z którymi przebywasz na co dzień? Czy widzą kogoś, w kim nie ma fałszu? Kogoś, kto jest uczciwy i prawy i nie ma nic do ukrycia? Kogoś, kto traktuje innych z szacunkiem, bez względu na to, kim są?

Czwartek 28 Września

„Tetrarcha Herod posłyszał o wszystkich cudach zdziałanych przez Chrystusa i był zaniepokojony…”

Zastanów się jak bardzo jesteś skoncentrowani tylko na sobie. Dzisiejsza Ewangelia zachęca do zastanowienia się nad swoim postępowaniem i nad owocami, jakie ono przynosi. Jakiekolwiek wymierne efekty ludzkiej pracy pojawiają się tylko wtedy, gdy człowiek przede wszystkim troszczy się o chwałę i cześć Boga. Jeżeli życie przeznaczy się na zabezpieczenie swojej władzy nad innymi, a działanie człowieka nastawione będzie na zaspokajanie zachcianek, wówczas – jak u Heroda – w sercu człowieka będzie panował lęk, niepokój, trwoga. Co mogło zaniepokoić Heroda, gdy usłyszał o cudach Jezusa? Lęk o własną pozycję. O to, że czyjeś działania mogą przyćmić  to, co sobą prezentuje. Zagrozić jego interesom. Czy taka postawa jest ci bliska? Czy masz przekonanie, że zdobyłeś wszystko własnymi rękami? Co byś zrobił gdyby ktoś spróbował ci  to odebrać? Jeśli jest w tobie takie myślenie, to znaczy, że demon namieszał ci w głowie. Wszystko co masz, zawdzięczasz Jezusowi! Nawet jeśli doszedłeś do tego ciężką pracą, to tylko dzięki temu że miałeś zdrowie i siły, które dał ci Jezus. Pozwól Mu dotknąć zranionych miejsc, uzdrowić myślenie. Bo tylko Jezus potrafi leczyć takie rany. Jeśli otworzysz Mu drzwi swojego serca i pozwolisz Mu działać, będą działy się cuda. Bo czyż nie jest cudem cieszyć się z cudzych sukcesów albo mieć zdrowy dystans do własnych porażek? Jeśli nasze próżne serca potrafią wznieść się na takie wyżyny, to jest to cud!