„I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy.”
Każdy człowiek powołany jest do życia wiecznego w pełnym i trwałym zjednoczeniu z Bogiem. Bóg wpisał w ludzkie serce pragnienie szczęścia, które w pełni osiągnie swój cel w niebiańskiej ojczyźnie. Dla tego dzieła Bóg wybiera w Jezusie swoich pomocników, którzy przez wyłączne poświęcenie Bogu na drodze kapłańskiej i zakonnej staną się przekaźnikami orędzia zbawienia dla poszukującego szczęścia człowieka. To zadanie najskuteczniej można wypełnić w ufnym zawierzeniu swego życia Jezusowi oraz w wolności od dóbr tego świata i relacji, które z natury są dobre, jednak muszą pozostać na dalszym miejscu. Bóg z pewnością nie zapomni o darze, jaki każdy ofiaruje dla Jego imienia.