ZACZYN W CIEŚCIE
3. Apostolstwo wymaga zjednoczenia z Chrystusem.
Żeby być dobrym zaczynem, potrzebne jest zjednoczenie z Chrystusem. Nie możemy utracić tej wewnętrznej siły, która pobudza nas do apostołowania, a która rodzi się z naszej miłości do Pana. Bez tego zjednoczenia każda praca i każdy wysiłek będzie bezpłodną agitacją. Zawsze byli tacy ludzie, którzy sobie wyobrażali, że własnymi siłami zmienią świat. Ale szybko stwierdzali słabość swoich postanowień zarówno w swoim własnym, jak i w życiu innych ludzi. Nieprzerwanie spełniają się słowa Pana: Beze Mnie nic uczynić nie możecie. „Jeżeli drożdże nie sfermentują, pójdą na marne. Drożdże mogą zaniknąć dwojako: albo ożywiając rosnące ciasto, albo marnując się jako ofiara egoizmu i bezskuteczności. Chrześcijanin „idzie na marne”, kiedy wpuszcza do swojej duszy opieszałość. wypierającą wszelką gotowość do poświecenia, kiedy doprowadza do zmęczenia sprawami Bożymi, zanim jeszcze je podejmie, kiedy myśli o „swoich rzeczach”, zamiast myśleć o rzeczach Bożych. Natomiast pełni swoje posłannictwo zaczynu, kiedy stara się o to, aby jego wiara pełna miłości wyrażała się w uczynkach. Miłość do Chrystusa jest źródłem wszelkiego apostolstwa, ona pozwala chrześcijaninowi być zaczynem. Stąd wynika pilna potrzeba ustawicznego posilania tej miłości, osobistą, nierutynową modlitwą i częstym przystępowaniem do sakramentów. „Musisz stać się «człowiekiem Bożym». człowiekiem życia wewnętrznego, modlitwy i poświecenia. -. Twoje apostolstwo ma wynikać z przelewania się nadmiaru życia wewnętrznego.
Miłość do Boga możemy mierzyć zaangażowaniem, które jako chrześcijanie wkładamy w pracę, w życie rodzinne, w środowisko.
Żeby zachować odwagę w codziennym życiu, winniśmy wpatrywać się w Najświętszą Maryję Pannę, gdyż „doskonałym wzorem takiego życia duchowego i apostolskiego jest Najświętsza Maryja Panna, Królowa Apostołów, która w czasie życia ziemskiego, podobnego do innych, pełnego trosk rodzinnych i pracy, jednoczyła się zawsze najściślej ze swoim Synem i współuczestniczyła w całkiem szczególny sposób w dziele Zbawiciela.