RELACJA  Z  MAJOWYCH  REKOLEKCJI

(Opole Nowe, 10-12.05.2013)

 

Bogu niech będą dzięki, że wybrał nas i zaprosił na rekolekcje, których temat brzmiał: KIM JESTEM WE WSPÓLNOCIE?

Aby rzetelnie odpowiedzieć na to zasadnicze pytanie, wysłuchaliśmy kilku interesujących konferencji i dwóch homilii podczas sobotniej i niedzielnej Eucharystii. Nad wyraz frapujące i ubogacające były zajęcia warsztatowe i grupa dzielenia, podczas których zobaczyliśmy prawdę o sobie; prawdę, która pokrzepiła nas i z pewnością stanie się inspiracją do dalszej formacji i większego angażowania w pracę na rzecz wspólnoty.

Przez trzy dni śledziliśmy, jak był formowany Paweł. Zapoznaliśmy się z czterema postaciami, które wpłynęły na to, kim się stał. Byli to: Gamaliel, wybitny faryzeusz, nauczyciel słowa Bożego, znawca Biblii i sposobu przekazywania słowa Bożego, u stóp którego Szaweł otrzymał staranne wykształcenie; Ananiasz, jeden z pierwszych, do których dotarła Dobra Nowina, wzór modlitwy wstawienniczej i posługiwania charyzmatami, prowadzący głębokie życie modlitwy, uczący Szawła zakorzenienia w Eucharystii i zrozumienia tajemnicy Kościoła; Barnaba, pierwszy nauczyciel po nawróceniu Pawła, który przygarnął go i ręczył za nim (gdy Żydzi go odrzucili, a chrześcijanie bali się, wiedząc jak wiele złego wyrządził), wprowadził do Kościoła i nauczył Kościół kochać; Szczepan, niedościgły wzór doskonałości i męstwa dla Szawła, u którego diakon rodził podziw jednocześnie będący wyrzutem sumienia. Z jego ust usłyszał pierwszy kerygmat, uczył się głosić świadectwo, modlić się i być bez reszty dla Jezusa. Pod wpływem tych czterech osób Paweł z zagorzałego i fanatycznego faryzeusza, zwalczającego Kościół stał się najwierniejszy jego sługą. Wiele wycierpiał, wiele trudził się dla Jezusa, którego wcześniej prześladował  i poniósł śmierć męczeńską.

Treści zawarte w konferencjach były nam podane tak, iż w każdej z omawianych postaci dostrzegliśmy wzór do naśladowania dla nas indywidualnie i wzorce, które trzeba czerpać dla naszej wspólnoty, aby ona spełniła swoje zadanie jako ewangelizacyjna. Umieliśmy odpowiedzieć sobie na pytanie, która z tych postaci nas kształtuje jak też, czy swoim postępowaniem stajemy się dla innych Gamalielami, Ananiaszami, Barnabami i Szczepanami. To było piękne i zadziwiające odkrycie. Bogu niech będą dzięki!

Każdy punkt programu był dla nas niesamowicie budujący i wielce poruszający . Wielkim przeżyciem była adoracja Najświętszego Sakramentu, podczas której w nasze serca wlane zostało szczególne pragnienie czytania, rozważania i medytowania słowa Bożego. Zapragnęliśmy, aby ono stało się najważniejsze w naszym życiu i  zajęło centralne miejsce na naszym domowym ołtarzyku. W ciszy serc, patrząc na Jezusa ślubowaliśmy wierność postanowieniu, iż nie będzie dnia bez karmienia się słowem naszego Pana Jezusa. Chryste, spraw, aby nigdy nie wygasło w nas to pragnienie! Bądź uwielbiony w sercach naszych! Bądź wywyższony! Bądź błogosławiony!