Dnia 25.03. br. spotkanie naszej Wspólnoty rozpoczęło się tradycyjnie od modlitwy poprowadzonej przez Justynę i Anetę.
Tym razem to Droga Krzyżowa była tematem czwartkowej konferencji formacyjnej. Wygłosił ją ks. Tomasz. Jednak najpierw testowaliśmy naszą wiedzę na temat Drogi Krzyżowej. Zastanawialiśmy się bowiem, które ze jej stacji wspomniane są przez czterech ewangelistów. Chodziło o stacje 1, 2, 5, 8, 10, 11, 12, 13, 14. Pozostałych pięć nie ma „umocowania” w Biblii, ale to Tradycja i pobożność dodały te stacje.
Droga Krzyżowa jako prajtyka pobożnościowa zaczęła się kształtować około 800-900 lat temu.
Chrześcijaństwo pierwszych wieków koncentrowalo się bowiem głównie na podkreślaniu mocy i potęgi Boga. Dopiero wyprawy krzyżowe, które miały na celu odbicie Ziemi Świętej z rąk pogan spowodowały zainteresowanie się jerozolimską trasą, którą przeszedł Zbawiciel z krzyżem. W XIII wieku powstaje zgromadzenie franciszkanów, którzy w XIV w. stali się oficjalnymi opiekunami ziem świętych. Oni zaczęli „promować” wsrod przybywających pielgrzymów nabożeństwo drogi wiodącej z pałacu Piłata na górę Golota. W tym samym czasie wyodrębnis się kult upadków Jezusa. Niedługo potem pojawił się również kult stacji.
Nazwa Via Crucis zaczęła funkcjonować od 1458 roku. Ale wtedy liczba stacji Drogi Krzyżowej ciągle nie była jednolita. W zależności od miejsca i krajów odnotowano ich od pięciu do osiemnastu! Liczbę czternastu stacji zaakceptował Kościół w XVIII wieku.
Pierwsza Kalwaria poza Palestyną powstała w Hiszpanii. Z kolei w Polsce to hrabia Maciej Zebrzydowski w 1605 roku nakazał budowę pierwszej Kalwarii koło Lanckorony (okolice Krakowa). Obecnie jest wiele takich miejsc w naszej Ojczyźnie.
Po pięknej lekcji historii zaśpiewaliśmy apel dla naszej Mamy. Na następne nasze spotkanie zapaszamy za dwa tygodnie tj. 8.04. br.
Opracowanie: Katarzyna Strzałek
